[Juni 1912.
Das ist das beste Vorbeugemittel gegen den fatalen Hoch-
schuss und sichert uns von Anfang an ein gewisses Minimum
von Treffererfolg.
In het Mil. Wochenblatt 1910 bl. 59 beschrijft de Major
Immanuel het vuur der Russen in Mandchourije als volgt:
„Beobachtungen der Japaner in fast allen Schlachten des
letzten Krieges haben festgestellt, dass die Russen z. B. bei
einem Feuer auf 1000 X eine verhaltnismassig recht kleine
Zahl von Treffern ins Ziel brachten, gerechnetim Yerhaltnis
zum Aufwand an Munition. Dagegen lag die „mittlere Ge-
schossbahn" des regellosen TVeitfeuers oft auf 2000 bis 2500X,
ja das Gelande war bis 5000 X hinter dem Ziel mit pfeifenden
und surrenden Geschossen bedeckt, die das Yerweilen aus-
serhalb der Deckung selbst auf so grossen Entfernungen
gefahrlich machten.
Welke passen worden nu hier bedoeld? Zijn hier Duitsche
passen van 0,75 M bedoeld of Russische van 0,71 M? Hoogst
waarschijnlijk zijn hier de gegeven afstanden in Duitsche
passen uitgedrukt. Deze afstanden in Russische passen uit
gedrukt, vindt men 2100 en 2625 xde hierbij behoorende
schootshoeken voor het Russische geweer bedragen 3°. 41'.
25" en 5°. 37'. 55" of gemiddeld 4°. 39' 40", dus zeer na aan
den beruchten hoek van 4°.
Thans zal ik hier doen volgen de methode, welke ont
worpen is door den Kapitein Fabius; helaas, is die methode
nog nergens beproefd.
Om te beginnen ontleen ik aan een studie van den Kapi
tein Fabius, dat hij geheel onafhankelijk van Wolozkoï tot de
conclusie gekomen is, dat de oude methode van schietonderwijs
absoluut ondeugdelijk was, om behoorlijke resultaten op het
oorlogsveld te verkrijgen. Hij heeft dit geconstateerd door
bestudeering van de krijgsgeschiedenis, waarvan elke bladzijde
gewaagt van de geringe uitkomsten van het iDfanterie-vuur.
De Kap. Fabius heeft daarop als geneesmiddel gevonden de
verbetering van alle onderdeelen der schietopleiding met de be-
601
EX DE SCH1ET0PLEIDING VOLGENS FaBIUS.
