Tactisch gebruik uan mitrailleurs,
In de laatste jaren is een vrij omvangrijke literatuur ont
staan over den mitrailleur, waarin deze zoowel uit een tech
nisch als uit een tactisch oogpunt wordt beschouwd.
Dat eerst sedert korten tijd de belangstelling in dit wapen
is gewekt, ofschoon het reeds in 1870 op de slagvelden ver
scheen, vindt zijn reden daarin, dat het machinegeweer in
zijn oorspronkelijken vorm als mitrailleuse (een werkelijk
schrootkanon) niet beantwoordde aan de hooge verwachtin
gen, welke de uitvinders, de Franschen, er van hadden gekoes
terd. Eerst na de uitvinding van Hiram Stevens Maxim om
den terugstoot te benutten tot het herladen en afvuren van
het wapen, kreeg het machinegeweer eene zoodanige vol
maaktheid, dat het krijgsbruikbaar werd.
Dat het zoo deugdelijk Maxim geweer nochtans in den loop
der jaren niet meer op den voorgrond trad, is n. m. m. daar
aan toe te schrijven, dat bij de eenige gelegenheid, welke
zich voordeed om daarmede ervaring op te doen, n. 1. in den
Transvaalschen oorlog, een verkeerd gebruik van dat wapen
werd gemaakt, terwijl bovendien de dunne langgerekte liniën,
waarin de Boeren meestal streden, geen voor den mitrailleur
geëigende doelen opleverden.
Wel was in den oorlog tegen de Derwischen de moordda
dige werking van het machinegeweer gebleken, maar het
tactisch gebruik was bier zeer eenvoudig: de dichte drommen
dolzinnig aanstormende Derwischen werden gemakkelijk weg
gevaagd door het vuur der Maxims.
Eerst in den Russisch-Japanschen oorlog trad de bijzondere
waarde van het machinegeweer voor den modernen krijg in
het licht; beide partijen vermeerderden tijdens den oorlog het
aantal mitrailleurs, tengevolge waarvan zij in de gelegenheid
waren zich rekenschap te geven van het meest doelmatig gebruik.
852
