Sept. 1912.] Korte medèdeelingen.
954
Om nu het beste gebruik van hunne bijzondere eigenschappen te
maken, zal men op het volgende bedacht moeten zijn:
1 Onder gunstige omstandigheden zullen zij zich meer en meer
inspannen en al hunne krachten, al hunne vermogens in werking bren
gen, om het doel te bereiken. Daarentegen zulDn zij ingeval van te
genspoed hun ondernemingsgeest en voortvarendheid weldra verliezen.
Derhalve moet tot elkc-n prijs worden vermeden, dat zij tot oene
lijdelijke houding worden gedwongen, rn.a.w. zij moeten steeds voor
het offensief en nimmer tot het defensief worden gebruikt.
"Wanneer een zenuwachtig persoon tot eene lijdelijke houding ge
dwongen is, haalt hij zich allerlei dingen in het hoofd, die niet bestaan
verkeert hij daarbij in gevaar, dan ontstaan bij hem allicht waan
voorstellingen, welke op het ergste, op eene paniek kunnen uitloopen.
Men moet den Japanners dwingen hunne aandacht tot slechts één
onderwerp te bepalen, door hun eene zekere afleiding te verschaffen.
Ook dit pleit er voor hen uitsluitend voor aanvallende oudernemingen
te gebruiken.
2. De Japanner verlangt succes, zoodra hij zich tot iets aangezet
heeft. Zijn geest duurt niet lang. Het komt er dus op aan, den korten
tijd, dat hij in de goede stemming is, zoo goed mogelijk te gebruiken.
3. De Japanners houden van verandering; altijd hetzelfde ver
veelt hen spoedig. Daardoor kan het voorkomen, dat eene goede, door
lange ondervinding beproefde methode, welke echter eeuwig en altijd
wordt toegepast, met hen minder succes heeft dan een buiten het ge
wone gaande, hoewel minder goede handelwijze.
Indien het voorgaande goed begrepen is, zal het duidelijk zijn
waarom het infanteriereglement zoo den nadruk legt op het offensief.
Natuurlijk is de noodzakelijkheid en het vermogen om aan te vallen
geen monopolie der Japanners, maar het is duidelijk, dat de karakter
trekken als de boven beschrevene de Japanners er meer geschikt voor
maken dan eenig ander volk. Bovendien heeft ons volk sedert onheug
lijke tijden de geschiedenis met voorbeelden van aanvallen versierd.
Het trad altijd aanvallend op en heeft zich nimmer lijdelijk gedra
gen. De aanvallende vechtwijze is immer de vechtwijze bij uitnemend
heid in Japan geweest; met het blanke wapen ging de Japanner zijn
vijand te lijf en het gebruik van die wapens was voor ons volk zoo
karakteristiek geworden, dat, waar een Japansch krijgsman met zijn
zwaard of lans vooruitging, elke vijand hem uit den weg ging.
In het midden latende, of hetgeen de schrijver omtrent het Ja-
pansche volkskarakter mededeelt, werkelijk invloed op de samenstel
ling van het infanteriereglement heeft gehad en of dit werkelijk
eenige oorspronkelijke Japansche opvattingen huldigt, meen ik de
volgende kantteekeningen te kunnen maken.
Hetgeen schrijver ODder I opmerkt, strekt klaarblijkelijk om de
meerderheid van het Japansche boven alle andere volken in het
licht te stellen, hetgeen van zelf tot offensief optreden in oorlogstijd
