Leger en vloot bij de verdediging v. Ned.-Indië. [Jan. 1913.
Is nu elke willekeurige Russische provincie niet meer
zelfstandig dan het onafhankelijke Mongolië?
Zelfs groote mogendheden moeten ten behoeve van hun
bondgenooten soms belangrijke concessies doen, maar daarbij
zijn de regelingen altijd van dien aard, dat voor hetgeen de
eene hier afstaat, elders reeds een recompensatie voor haar
klaar ligt.
Ook hier een voorbeeld ter illustratie. Bij de bestaande
machtsverhoudingen in Europa Drievoudig Verbond contra
Triple Entente concentreert Frankrijk zijn vloot in de Mid-
dellandsche Zee, Engeland de zijne in de Noordzee, terwijl Rus
land met zijn vloot eventueel die van Duitschland zal bedreigen
door een gedeelte van die vloot te binden.
Engeland heeft daarvoor aan Rusland tamelijk wel de vrije
hand in Perzië moeten laten, zoodat in de toekomst ver
moedelijk een Russisch Gouverneur in Teheran zal zetelen.
Wel zal Engeland daarvoor elders zijn belooning vinden (b. v.
Thibet), maar toch heeft Sir Edward Grey heel wat moeten
hooren, dat Rusland gedaan heeft gekregen, wat Engeland
steeds heeft willen voorkomen. (Hiermede is tevens, indien
zulks nog mocht noodig zijn, aangegeven, dat de door den
heer de F. vermelde „splendid isolation" van Engeland tot de
geschiedenis behoort).
Men behoeft trouwens niet te vragen door welke partij, in
een bondgenootschap van ongelijkwaardige^ het gelag wordt
betaald.
Zeer juist werd dat o. a. ingezien door Servië bij de in de laat
ste jaren eenige malen herhaalde pogingen van Oostenrijk, om
Servië tot aansluiting bij de Donau-monarchie te bewegen.
De bedoelingen van Oostenrijk waren maar al te duidelijk,
zooals gedurende den Balkan-oorlog nader werd bevestigd.
Servië heeft dan ook wijselijk die poging tot toenadering
afgewezen, waarbij de eerste Minister eenige maanden geleden
verklaarde
Les Serbes admettent moins que jamais cette mort sans phrase,
„cette absorption sans tutte.
7