Leger en vloot bij de verdediging v. Ned.-Indië. [Jan. 1913. Is nu elke willekeurige Russische provincie niet meer zelfstandig dan het onafhankelijke Mongolië? Zelfs groote mogendheden moeten ten behoeve van hun bondgenooten soms belangrijke concessies doen, maar daarbij zijn de regelingen altijd van dien aard, dat voor hetgeen de eene hier afstaat, elders reeds een recompensatie voor haar klaar ligt. Ook hier een voorbeeld ter illustratie. Bij de bestaande machtsverhoudingen in Europa Drievoudig Verbond contra Triple Entente concentreert Frankrijk zijn vloot in de Mid- dellandsche Zee, Engeland de zijne in de Noordzee, terwijl Rus land met zijn vloot eventueel die van Duitschland zal bedreigen door een gedeelte van die vloot te binden. Engeland heeft daarvoor aan Rusland tamelijk wel de vrije hand in Perzië moeten laten, zoodat in de toekomst ver moedelijk een Russisch Gouverneur in Teheran zal zetelen. Wel zal Engeland daarvoor elders zijn belooning vinden (b. v. Thibet), maar toch heeft Sir Edward Grey heel wat moeten hooren, dat Rusland gedaan heeft gekregen, wat Engeland steeds heeft willen voorkomen. (Hiermede is tevens, indien zulks nog mocht noodig zijn, aangegeven, dat de door den heer de F. vermelde „splendid isolation" van Engeland tot de geschiedenis behoort). Men behoeft trouwens niet te vragen door welke partij, in een bondgenootschap van ongelijkwaardige^ het gelag wordt betaald. Zeer juist werd dat o. a. ingezien door Servië bij de in de laat ste jaren eenige malen herhaalde pogingen van Oostenrijk, om Servië tot aansluiting bij de Donau-monarchie te bewegen. De bedoelingen van Oostenrijk waren maar al te duidelijk, zooals gedurende den Balkan-oorlog nader werd bevestigd. Servië heeft dan ook wijselijk die poging tot toenadering afgewezen, waarbij de eerste Minister eenige maanden geleden verklaarde Les Serbes admettent moins que jamais cette mort sans phrase, „cette absorption sans tutte. 7

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1913 | | pagina 9