Febr. 1913.] De beserve voor het Indische Legeb.
reserve van X de duurste en dus als de geoefendheid niet
in het gedrang komt de minst aanbevelenswaardige is.
We zien toch dat:
1. reserve uit het volk,
Barisan geheel geëncadreerd kost p. h. f 189,
Legioen id id f 135,
of volgens de begrooting voor 1913 samen p. h. f 164;
2. reserve uit het leger,
a. na 25 jaar dienst (zonder offn) p. h. f 25,
b. door overgang in civ. dienst (id) id f 92,
c. na 12 jaar verplicht (X) (id) id f 171 minstens.
Persoonlijk hebben we de Barisan zien deelnemen aan de
brigadeoefeningen in Malang, en we zijn werkelijk verbaasd
geweest over de uitstekende wijze, waarop dit korps zich
van alle opdrachten kweet. Waar nu in de toelichtingen van
het Indisch ontwerp van de Begrooting voor 1913 wordt
gezegd, dat in algemeenen zin het Legioen in bruikbaarheid
niet achter staat bij de Barisan, gelooven we, dat deze korp
sen kannen worden geacht een goede aanvulling (uitbreiding)
te vormen voor het Indisch leger.
In aanmerking genomen, dat we voor hoogstens f 189 per
man een geheel geëncadreerd korps krijgen (gedeeltelijk zelfs
met Europeesche officieren en kader) zou misschien alleen de
reserve sub 2b geëncadreerd goedkooper uitkomen, maar deze
methode kan ons blijkens de Memorie van Toelichting voor'13
niet meer dan 4600 man leveren. Deze bron moeten wij natuur
lijk ten volle benutten, eD in de eerste plaats, daar zij de goed
koopste is. Maar overigens behooren we te werken in de
richting, welke reeds de toenmalige kapitein van den Gene-
ralen Staf de Greve heeft aangegeven, n. 1. de barisan,
proefondervindelijk goed gebleken korpsen, die bovendien
goedkoop zijn, op Java meer uit te breiden.
Waarom moeten we altijd wat nieuws verzinnen, als we al
wat goeds hebben, en dit slechts hebben uit te breiden?
Wat het stelsel sub 2a (reserve van 1902) betreft, na het
geen X daarover heeft opgemerkt, zal het duidelijk zijn, dat
130
