Juni 1913.]
De veldtocht in Thracië.
2e. ten allen koste Kirk Kilisse aanvallen en nemen
vooi deze onderneming waren de Bulgaren bereid, zoo noodig,
zich de zwaarste en bloedigste opofferingen te getroosten
3e. met de troepen, die Kirk Kilisse genomen hadden en met
iedeien man, die bij de insluiting van Adrianopel gemist kon
worden, de hoofdmacht van de Turken tegemoet rukken,
waar die hoofdmacht zich ook mocht bevinden.
Bij de opmakingen vaststelling van dit plan, werd rekening
gehouden met het feit, dat men den tegenstander nimmer mag
onderschatten en stelde men tevens op den voorgrond het
voordeel, dat de Turken in hun zeer sterke positie hadden.
En inderdaad was de strategische stelling der Turken een
zeer gunstige
De insluiting van Adrianopel.
Op 18 October rukten de drie Bulgaarsche legers op. Op
dezen dag overschreden de vooruitgeschoven afdeelingen van het
I en II leger de grenzen, terwijl het garde-cavalerie-regiment
van het II leger in den namiddag van dien dag, zonder
tegenstand te ontmoeten, Mustafa Pasha bezette. In de ver
schillende dagbladen werden berichten gepubliceerd, die wezen
op hevige gevechten tijdens het oprukken van het II naar
Adrianopel. Maar in werkelijkheid werd er slechts weinig
gevochtentwee onbeduidende schermutselingen met de terug
trekkende Turksche achterhoede vonden alleen plaats.
Een passieve verdediging van het garnizoen van Adrianopel,
dat op 60.000 man werd geschat, was niet een houding, die
men met zekerheid kon verwachten. Vandaar dat, hoewel de
vooruitgeschoven afdeelingen van het I Leger, die van Kizil
Agatsch zuidwaarts oprukten, op denzeifden dag als die van
het II leger de grenzen overschreden, toch de bewegingen van
het I leger eenigszins werden verlangzaamd. En dit om de
volgende reden.
De insluiting van Adrianopel was de eerste stap, dien men
zich bij den inval op Turksch gebied had voorgesteld te doen.
Deze taak was opgedragen aan het II leger, waarvan één der
566
