Mei 1913.]
Het onderwijs in de schietkunst
den van den adem. Maar hoe dit den leerlingen aan het
verstand te brengen? Het inhouden van den adem is gemak
kelijk genoeg te leeren. Inhalen van den adem voor den
aanslag, inhouden gedurende het richten en uitlaten na het
afzetten is de beste manier om dit te bewerkstelligen. Ook
op commando gaat het inhouden van den adem zeer goed, daar
toch maar zeer korten tijd wordt nagericht. De controle op
het inhouden van den adem geschiedt door te kijken of's mans
borst of zijne tasschen zich soms bewegen. Doch het onmid
dellijk stil houden van het geweer is zeer moeilijk te leeren.
Ik acht hiervoor drie middolen van belang.
Vooreerst kan men van den leerling eischen dat de korrel
dadelijk stil zij, hetgeen dan tot gevolg moet hebben, dat hij
zelf langzamerhand het middel vindt om hiertoe te geraken.
Dan kau men eischendat de armen oogenblikkelijk worden
stil gehouden, want een der voorkomende fouten is, dat na
den aanslag de rechterarm nog wat wordt opgelicht. Natuur
lijk beinvloedt deze fout het bewegen van den korrel.
Tenslotte kan men den leerling zeggen, dat hij de arm
spieren wat moet losiaten in de aanslaghouding. Na eenige
oefening komt hij dan tot de juiste mate van kracht, waarmee
het geweer in den schouder moet worden geslagen en behoeft
men niet voor overdrijving van dit loslaten der armspieren
te vreezen. Deze kracht is alleszins voldoende, waarschijnlijk
zelfs de juiste mate, om het geweer zoodanig in den schouder
te drukken, dat de man een minimum voelt van den schok
bij het afgaan van het schot.
Den leerling moet zoodoende geleerd worden om voor een
oogenblik als het ware te veranderen in een stuk steen,
waarin een gericht geweer is vastgemetseld.
5. De fouten in het gebruik der richtmiddelen zijn bekend;
zij zijn de hardnekkigste, het moeilijkst af te leeren, want
deze fouten zijn niet gelegen in het gebruik van armen of
handen (het overhellen van het geweer is geen richtfout),
noch zijn zij het gevolg van het niet stilhouden van het
hoofd of van het lichaam. Er is maar één oorzaak, het oog
522
