•Juni 1913.] De veldtocht in Thracië.
hij van zijn centrale macht, het I leger, kon bestemmen om
mee -te werken aan het tweede gedeelte van zijn plan, de
bestorming van Kirk Kilisse.
Bovendien zou het voordeelen opleveren, wanneer de Wes
telijke Bulgaarsche troepen eerder dan de Oostelijke in een
gevecht waren gewikkeld - terwijl, naar men hoopte de
concentratie van het III leger succesvol verborgen was ge
houden - want, hoe meer Turksche troepen rond Eirk Kilisse
beïnvloed konden worden om naar het W. front te maken
des te grooter werd de kans, dat zij dan hun rechterflank
aan een plotselingen stoot uit het N. zouden blootstellen
Dientengevolge ging het III leger evenals het I leger in
het begin slechts langzaam vooruit en op den 21sten hadden de
vooruitgeschoven afdeelingen van dit leger pas de grens
beieikt, de midden-afdeeling gericht op Kaibilar.
De Bulgaarsche cavalerie werd door ons het laatst vermeld
op een voorposten-lijn ongeveer van Kaibilar tot aan de
Zrte Z®\.TOeD het 111 Ie§eD d0°r eigen vooruitge
schoven afdeelingen beveiligd, oprukte, werd de cavalerie van
e beveiligende taak ontlast, kreeg zij bevel op den rechter-
veugel te verzamelen en een verkenning in de richting van
nanope uit te voeren. Van de 7 regimenten, waaruit de
cavalerie divisie oorspronkelijk was samengesteld, werden er
ans 2 bestemd als divisie-cavalerie voor het I en III leger
De cavaleriedivisie telde dus nog 5 regimenten.
De Tut ksche bewegingen.
Al de biei boven genoemde Bulgaarsche bewegingen waren
gebaseerd op de overwegingen, dat de Turken zouden doen
wat in de gegeven omstandigheden het best was; voorloopig
zich bepalen tot het strategisch defensief. Adrianopel en
irk Kilisse zoo sterk mogelijk bevestigen en deze beide
plaatsen „als golfbrekers tegen het invals gety" gebruiken
Maar de Turken deden dat niet.
Inplaats voordeel te trekken uit hun grensverdedigingen,
de Bulgaren te dwingen hun hoofd te stooten tegen de
568
