dat de verdedigende mitrailleurs genoodzaakt zullen zijn, het
vuur tc staken.
Wel zal de aanvaller deze wijze van terrein winnen,
gepaard gaande met maskeeriug van het eigen vuur en met
tijdverlies, niet dan met tegenzin aanvaarden, doch hij zal deze
nadeelen in den koop moeten nemen, wil hij zich niet aan
vernietiging bloot stellen.
Als het meest afdoend middel noemt v. K: „het tot zwijgen
brengen van het mitrailleurvuur".
Dit is echter gemakkelijker gezegd, dan gedaan! Nu wordt
het namelijk maar de vraag, hoe of dit, met kans op succes,
kan geschieden.
Laat ons eerst eens nagaan, welke doelen de mitrailleurs
in verschillende omstandigheden alzoo kunnen bieden.
Aangezien de groote vuurkracht van het wapen het als
regel overbodig maakt met meer dan één sectie op een zelfde
doel te vuren, zullen de sectiën meestal niet in eikaars
nabijheid worden opgesteld, (punt 5. R. E. M. Cie- He deel).
We zullen dus de sectie, als doel afzonderlijk beschouwen.
A. De Sectie in marschcolonne.
Bij ons in Indië bestaat deze reglementair uit 2 mitrailleurs
op 2 mitrailleurdraagpaarden, 7 munitie-draagpaardeu en 1
pakpaard, waarbij totaal 2 L man aan bedieningsmanschappen,mu
nitiedragers en geleiders, den Sectie Commandant in begrepen.
De lengte van deze colonne in den marsch bedraagt met
den gevechtstrein 52 M.
Even als bij Artillerie, is deze formatie bij uitstek gunstig
voor den aanvaller om een goeden slag te slaan.
Verrassend optredende Cavalerie of Infanterie vindt de
Mitrailleurs in de ongunstigste omstandigheid.
Het afladen en tot vuren in gereedheid brengen der stukken
kost altijd eenigen tijd, terwijl zoo er geen afzonderlijke
Infanterie-dekking bij is ingedeeld het gering aantal bedie
ningsmanschappen, bewapend met karabijn of revolver, niet
in staat is, een verrassende aanval met kracht te weren.
682
Juli 1918] HOE MOET MEN OPTREDEN ONDER MlTRAILLEÜRVUUR EN OP
