Juli 1913.] De veldtocht in Thkacië.
bezet was, groeven de troepen zich in en eenmaal ingegraven,
kon hun aantal zoo gering mogelijk worden gemaakt, waar
door de insluitingslijn meer verlengd en tenslotte geheel
aaneengeschakeld kon worden.
Gedurende deze methodische insluiting werden de nog niet
ontplooide troepen steeds zoo lang mogelijk als plaatselijke
reserve bij de hand gehouden, terwijl men achter de plaat
selijke reserve nog een algemeene reserve wist in den vorm
van het I leger, dat gedurende het begin van den veldtocht
zoodanig was opgesteld, dat het zoowel ais steun voor het
II als voor het III leger kon gebruikt worden.
Be eerste bewegingen.
Op 22 October had het eerste ernstige gevecht plaats. In
verband handelende met het algemeen offensief door Abdullah
Pasha bevolen, welk offensief leidde tot de slagen van Seliolu
en Petra Erikler, marcheerden op dien datum minstens twee
divisies van het garnizoen af en vielen bij Kaipa een ge
deelte van de 3e. 'Bulgaarsche divisie aan, terwijl gelijk
tijdig een troepenmacht van ongeveer 6 bataljons in de rich
ting van Yurush démonstreerde. Beide aanvallen werden
afgeslagen en de Turken leden zulke hevige verliezen, dat
gedurende een week geen nieuwe offensieve pogingen wer
den gedaan. In dien tijd had de 8e Bulgaarsche divisie zich
vastgezet op de spoorlijn en den weg naar Marash, tus-
schen den linkeroever van de Arda en het dal van de
Maritza; de 9e divisie bezette het terrein Westelijk en
Noordwestelijk van de vesting tusschen Maritza en Tundja,
waarbij één brigade geplaatst werd op den linkeroever van
laatstgenoemde rivier; de 3e divisie, zonder de brigade,
die naar Bunar Hissar gezonden was ter versterking van
het III leger, plaatste zich meer zuidwaarts in de lijn van Kaipa
over Gebeier naar Havsa en bezette zoodoende de wegen
naar Kirkkilisse en Luie Burgas.
Be kritieke tijcl.
Zóó was de toestand rondom Adrianopel toen de groote slag
694
