De veldtocht in Thracië.
[Juli 1913.
vau Lulu Burgas—Buuar Hissar een aanvang nam. De eerste
drie dagen van dezen slag waren voor de Bulgaren de meest
kritieke, zoowel tijdens den veldtocht, als tijdens het beleg.
Generaal Savoff had inderdaad iederen beschikbaren soldaat
op het punt van de beslissing samengetrokken en de meer
ondergeschikte onderdeelen van het algemeen operatieplan
waren gedurende dien tijd aan zichzelf overgelaten.
Nu moet Schukri Pasha, die in draadlooze gemeenschap
stond met zijn opperbevelhebber, vrij wel op de hoogte geweest
zijn van den algemeenen stand van zaken. En voor hem wg
het als aangewezen om een slag te slaan in de richting van
de communicatielijnen van de Bulgaarsche veldlegers, of nog
beter, in de richting van het slagveld van Luie Burgas, dat
op een afstand van 45 mijlen of twee zware marschdagen
gelegen was, waar hij tijdig genoeg had kunnen verschijnen
om den gang van zaken bij die geweldige worsteling geheel
te veranderen. Maar, inplaats daarvan, bewoog hij zich in
Westelijke richting waarom, is tot heden toe onbekend
De uitval op 29 October.
Op den morgen van 29 October verlieten 2 divisies Ni-
zams Adrianopel en rukten op langs den Noordelijken oever
van de Maritza, terwijl ongeveer 2 regimenten Nizams, ge
steund door eenige bataljons Rediffs (te zamen ongeveer een
divisie) langs den Zuidelijken oever naar Yurush en Epeheli
marcheerden. Deze laatste afdeeling stootte op de geheele,
geconcentreerde 8e Bulgaarsche divisie en werd gemakkelijk
teruggeslagen. De eerste afdeeling vorderde beter en het ge
vecht duurde hier den geheelen dag. De Bulgaarsche lijn van
loopgraven tegenover deze beide divisies Nizams was door
een brigade van de 9e Bulgaarsche divisie bezet en liep over
een hoogterug, Westelijk van Kernal.
De voorposten van deze brigade bevonden zich Oostelijk
van Kemal op een heuvelrug en hoewel zij zich niet hadden
ingegraven en binnen het bereik van het vestinggeschut
waren, besloten zij stand te houden. Waar de voorposten
695
