Over Mitrailleurs en Mitraillisten. Juli 1913.]
vak zijn, behalve nog andere factoren, broodnoodig voor het
Wapen zelf en voor den betrokken persoon in het bijzonder,
anders zullen teleurstellingen tengevolge van onvervulde wen-
schen niet uitblijven. Maar degenen, die voor het vak voelen
zich daaraan geheel willen geven, raden wij met volle over
tuiging aan niet te schromen mitraillist te worden.
Wij beleven een tijdgeest, die zoo geheel verschilt van dien
van nog geen decennium geleden, dat couranten en tijdschriften
bij herhaling op dit feit wijzen.
Het zou dus wel verbazing wekken, wanneer op de inland-
sche elementen, waaruit ons leger is samengesteld, die evolutie
geen vat had. Dit is dan ook geenszins het geval en den
nauwkeurigen opmerker is het natuurlijk niet ontgaan, dat
ook de inlander in het leger bezig is te ontwaken. Voorals
nog treedt dat niet zoo duidelijk bij alles aan het licht, maar
zekere symptomen zijn onbedriegelijk. Vraagt men ons of
wij die verandering afkeuren, dan zeggen wij neen, maar voegen
er bij, dat wij moeten zorgen tijdig de bakens te verzetten.
Op een dier verschijnselen willen wij in het bijzonder de
aandacht vestigen, omdat wij daarin n. o. m. een onschatbaar
middel bezitten om den inlander in het leger aan ons te binden
en de moreele kracht van dat leger aanzienlijk te verhoogen.
Wij bedoelen den steeds sterker wordenden drang om Hol-
landsch te leeren.
„Wat heeft dit alles nu met mitrailleurs te maken" zult
gij vragen.
En toch is deze kwestie voor dit Wapen, ik zou haast
zeggen een levensbelang. Laten wij trachten dit duidelijk te
te maken.
De leidende gedachte voor het tactisch gebruik van mitrai
lleurs moet altijd zijn om kritieke momenten bij den vijand
dadelijk voor een vuuroverval te benutten. Daarom moet
het mitrailleur-vuur als regel een verrassend karakter dra
gen en moet het in staat zijn, om in een minimum van tijd
een maximum van uitwerking te waarborgen.
Dat is niet gemakkelijk, want vele zijn de factoren, die
715
