[Sept. 1918.
den aanval met vuur ondersteunen, is echter niet overeen te
brengen met de beslist offensieve opdracht van het He Leger.
Eveneens is dit het geval met het voorgeschrevene in
punt 8, terwijl dit bovendien een ingrijpen is in de bevoegd
heden van den Commandant van het lie Leger, eveDals het
voorschrift betreffende de opstelling van de reserve in punt
4. i).
Hoewel het aanvalsplan van den opperbevelhebber, zegt
„Freiherr Yon Tettau 2), in strijd was met de algemeen gel
dende strategische beginselen, moet toch niet alle schuld
„alleen op Koeropatkin geworpen worden. Grippenberg be
schikte toch over een Leger van 100000 man, waarmede
„hij door een energiek optreden gemakkelijk tot aan de
„Schaho had kunnen doordringen."
Grippenberg ging echter volgens dezelfde beginselen als
Koeropatkin te werk. Wellicht voelde hij zich door de ver
strekte bevelen en aanwijzingen gebonden. Had hij daarentegen
dooreen energiek en krachtig offensief succes verkregen, wel
licht had hij dan Koeropatkin met het Ille en Ie Leger me-
degesleept, waardoor dan een geheel andere toestand geschapen
had kunnen worden 3). Maarschalk Oyama getuigt zelf dat
het voorwaarts gaan der Russen hoe langzaam dit nu ook
plaats had bij de Japanners een kritieken toestand in het
leven riep.
Alvorens tot de beschrijving der uitvoering van de dispo
sitie over te gaan, zullen we eerst vermelden de
867
1). Na eenige opmerkingen over deze aanwijzingen zegt de D. vert, van
liet Rus?. Gen. St. werklm übrigen zeugen diese Instruktionen von der
unermiidlichen Tatigkeit Kuropatkins, wobei man nur bedauern kann, dasz
sie sieh so zersplitterte und nicht auf die Erringung eines höheren Zieles
gerichtet war.
2) Achtzehn Monate mit Russlands Heeren in der Mandschurei. Band
II pag 244.
3) Wellicht was ook van invloed op de handelwijze van Grippenberg dat
er tusschen hem en Koeropatkin een ernstig verschil van meening omtrent
de wijze van uitvoering van het offensief bestond. (Zie Russ. Gen. St. werk
III 2e deel bl. 58 e. v).
