De gevechten bij Sandepü. [Sept. 1913. 40 bataljons met 140 stukken, in gevecht brengt, terwijl deze operatie toch beslissend moest zijn voor de handelingen van het geheele leger. En ook deze 40 bataljons worden niet gelijktijdig ingezet. De overige troepen blijven werkeloos of worden voor andere doeleinden gebruikt. Zooals reeds werd opgemerkt, had een energiek voorwaarts gaan van het geheele He Leger zonder veel moeite het geheele terrein tot aan de Shaho in handen van de Russen kunnen brengen, daar de Japanners aldaar maar zwakke voortroepen hadden 1). Yan een dergelijk energiek handelen is in het bevel van Grippenberg evenwel geen sprake. Evenals Koeropatkin stelt Grippenberg de handelingen van een deel van zijn leger af hankelijk van het succes van een ander. Wellicht is deze opvatting van Grippenberg te verklaren uit het feit, dat Koe ropatkin het bevel van Grippenberg aanvulde met de uitdruk kelijke voorschriften 2) „dat het Ie Sib. korps zich moest bepalen tot het nemen „van Hokoetai, terwijl de 15e Divisie en het 10e korps tijdens „den aanval op Sandepu onder geen voorwendsel mochten „worden gebruikt". Over dit ingrijpen in zijne bevoegdheden beklaagt Grippen berg zich dan ook later, zeggende, dat hij zelfs in de drin gendste gevallen beroofd was van het recht om in de opstel ling van zijne onderhebbende troepen verandering te brengen. Toegevende, dat het wel is aan te nemen dat Grippenberg aldus gehandeld heeft onder den invloed van Koeropatkin, zegt Yon Tettau echter op bl. 246 van zijn werk „Achtzehn Monate enz.": „Wenn er aber glaubte, dasz der Angriff in dieser weise „undurchführbar sei, so war er als Armee-befehlshaber wohl „berechtigt volle Selbstandigkeit für die Lösung der seiner „Armee übertragenen Aufgabe zu verlangen. Der General 871 1) Von Tettau, Achtzehn Monate enz. II bl. 245. 2) Wijnandts en de Ridder bl. 177.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1913 | | pagina 17