De gevechten bij Sandepü.
[Sept. 1913.
kon besluiten een in gevecht zijnden troep een rustdag te
geven, is niet duidelijk, want daardoor verschafte hij den
Japanners gelegenheid troepen aan te trekken en bovendien
lag het toch in de bedoeling der dispositie om verder voort
te rukken. De beweging van het He Leger moest toch de
algemeene opmarsch inleiden.
Dit voornemen van Grippenberg leidde echter niet tot nadeelige
gevolgen, omdat spoedig bekend werd, dat niet Sandepu, doch
een voorliggend dorp genomen was; waarvan het gevolg was,
dat dadelijk bevel werd gegeven om den aanval voort te zetten.
Daardoor was 't reeds vrij laat geworden, wat in verband met
de korte dagen een nadeel was. Daar het Grippenberg bovendien
niet raadzaam voor kwam de 14e Divisie wegens vermoeidheid
wederom voor den aanval te bestemmen, beval hij dat deze
zou gedaan worden door het Gecombineerde Scherpschutters
korps. De 14e Divisie ging terug naar Tschantan als reserve.
Daar het Gecomb. Scherpschutterskorps voor dezen aanval
slechts kon beschikken over de le en 5e Scherpschutters
brigade—te zamen 16 bataljons en 48 stukken—werden er aan
toegevoegd: de 2e brigade van de 15e Inf. Divisie en de le
brigade van het le Sib. korps (le brigade van de le Oost
Siberische Scherpschutters Divisie onder Overste Losch 1).
't "Werd echter middag voordat de Commandant van het
Gecomb. Scherpsch. korps zijne maatregelen getroffen had
daardoor werd het in verband met het vroeg invallen der
duisternis onmogelijk nog dienzelfden dag den aanval uit te
voeren't was slechts mogelijk de troepen de volgende stel
lingen, die zij ook gedurende den nacht bezet hielden, te doen
innemen: de le en 5e Scherpsch. brigades ontwikkelden
zich in de lijn Wantsiawopu—Malandian de 2e brigade van de
15e Divisie bij Tschantsuan en de brigade Losch bij Malandian.
Toen deze stellingen ingenomen waren, had de 5e Scherpsch.
brigade een aanval van de Japanners af te weren. Dit ge
lukte haar, doch 't was haar onmogelijk zelf tot den aanval
883
1) 6 bataljons en 32 stukken.
