Sept. 1913.] De GEVECHTEN bij Sandepu.
dorpen Likiatun en Labatai onder vuur te nemen. Zij deed
dit met granaatkartetsen, maar had daarmede weinig succes.
In den loop van den dag beval Koeropatkin den Generaal
Zerpizki weder ingrijpende in de bevoegdheden van den
Commandant van het He Leger de dorpen Hoeandi en
Tsinschantoen bezet te houden en deze dorpen onmiddellijk
krachtig te versterken. Blijkbaar zag dus Koeropatkin geen
heil meer in zijne voorgenomen offensieve beweging en was
hij reeds bedacht op de verdediging.
Zooals reeds vermeld, bleef het Liaoho-detachement ook
dezen dag wederom werkeloos. Blijkbaar zagen noch de
Commandant van het He Leger, noch de Opperbevelhebber
eenig heil in een voorwaartsrukken van dat detachement, of
wel zij waren zeer bevreesd voor den uitersten rechterflank,
waarvan de dekking aan dat detachement was opgedragen.
Na het eerste oprukken en de daarop ontvangen terecht
wijzing scheen echter ook bij den Generaal Kossagowski
alle energie gedood.
Behalve dat het le Sib. korps, dank zij bet doorzetten van
Stackelberg, Sumapu bezet had, was het He Leger dus ook
dezen dag weder niet verder vooruit gekomen.
Den Japanners daarentegen was wederom een dag gelaten om
hunne tegenmaatregelen te treffen, waarvan zij dan ook een
gretig gebruik maakten.
De 5e Japansche Divisie, die zich verzameld had bij Landun-
gou (zie hiervoor) zonderde een deel af tegen de Cavalerie van
Mischtschenko, ging echter met het gros van de divisie over
Tatai naar Malandian. Deze divisie kreeg den 27en 's avonds
voeling met den uitersten linkervleugel van het leSib. Korps.
Daar de Japansche Opperbevelheber nu ook de zekerheid
had gekregen, dat zijn front en rechtervleugel niet aangevallen
zouden worden, ging hij er ook toe over troepen van daar naar
den bedreigden linkervleugel te zenden. Hij maakte dus gebruik
van de fout van Koeropatkin, die den aanval van het lie
Leger niet ondersteunde door een offensief optreden van het
Ille en Ie Leger.
888
