Het Ind. Mil. Tijdschrift veroordeeld. [Sept. 1913.
Heer van de Siepkahp dit vraagstuk in studie te nemen
en hieromtrent gezamenlijk aan het Bestuur verslag uit te
brengen; daarna kan deze aangelegenheid dan opnieuw in
eene algemeene vergadering worden voorgebracht. Door de
drie genoemde heeren wordt deze opdracht gaarne aanvaard.
Het ligt niet in onze bedoeling om de motieven van den
heer Sieburgh puntsgewijze te bespreken; in hoofdzaak komen
zij neer op het financieels gedeelte van de zaakhet honora
rium van den redacteur is buitengewoon laag, deze brengt bij
het berekenen van het honorarium van de medewerkers geen
kaarten en grafieken in rekening en door die financieele misère
moet het gehalte van het tijdschrift lijden, is het allesbehalve
een ideaal van een militair wetenschappelijk tijdschrift.
Gevolgtrekking: meer geld, meer wetenschap!
Het is de geest des tijd de goede, oude tijd, waarin iemand
het op prijs stelde een stukje, waarin hij zijn praktijk of
studie gelegd had, in het I M T. onder de oogen der collega's
te brengen, is voorbij! Er moet tegenwoordig dus mee ver
diend worden!
De Ind. Krijgsk. Yereeniging is volgens den heer Sieburgh
in staat om een tijdschrift in die nieuwere richting uit te
geven, minder kostend, meer betalend, dus meer militair
wetenschappelijk.
Over het voortbestaan van het I.M.T. wordt al heel licht
heengestapt; want door het uitgeven van het nieuwe tijd
schrift wordt een einde gemaakt aan den minder gewenschten
toestand, dat de uitgever redacteur en corrector kan behan
delen als loontrekkenden der firma.
Wat hiervan te zeggen de bedoeling is erg vaag eD de
uitdrukking klinkt ons onaangenaam in de ooren; mij dunkt,
de heer Sieburgh is hier wel wat erg zorgzaam uitgevallen;
hoe een redacteur zich laat behandelen door de firma kan hij
gerust aan dezen collega overlaten en waar gedurende 4tjaar
verschillende legercommandanten geen bezwaar in de gewraak
te verhouding zagen, kan hij er zich ook gerust bij neerleggen.
859
