Iets over de oude Academie, Feb. 1914.[ het hier anders." Het was een goeie en een practische raad, maar ze pleit niet voor het goeie en practische onderwijs op de academie. Dit artikeltje wil niets anders zijn dan een Plauderei een boom, zooals velen van ons waarschijnlijk reeds bij een splitje of een paitje geboomd hebben, wanneer ze oude herineringen aan S'lll „dat nooit verloren gaat" ophaalden. „Je sais mettre mon doigt sur toutes les blessures" schrijft Klikspaan in de inleiding van z'n studentenboek, dat hij opdraagt aan „allen" die het wèl meenen met de Leidsche hoogeschool." Zie, ook onze Hoogeschool kent al te veel en al te groot blessures" en het is aan hen, die „het wèl meenen met de militaire academie" enmet het indische officierskorps, die wondenplekken aan te wijzen en te genezen. Dat dit artikeltje er iets toe moge hebben bijgedragen, is méér dan een wensch van een December 1913. Asymptoot. 118

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1914 | | pagina 30