De Militair-Politieke toestand van Japan in 1913. [Mrt. 1914.
Zoowel het een als het ander veroorzaakte met name op het mi
nisterie van oorlog, waar men toch al niet erg tot medewerking met
een Satsuma-man als Yamamoto geneigd is, veel wrijving, welke
zich o. a. uitte in het vertrek van den vice-minister, Luitenant-Gene
raal Oka, die op verzoek van zijne betrekking ontheven werd en
daarna het bevel over de 3de divisie aanvaardde. Hij werd opgevolgd
door den Generaal-Majoor Hongo, tot dusverre werkzaam bij de
inspectie over de militaire opleiding. Het zou daarbij niet blijven.
Eenigen tijd later, den 24sten Juni, trad Generaal Kigoshi af als mi
nister van oorlog, naar algemeen aangenomen werd, omdat hij zich
niet bestand gevoelde tegen het verzet in zijn eigen ministerie en
in den generalen staf tegen de bezuinigingen op miliiair gebied, waar
toe hij zich tegenover den minister-president verbonden had. Deze
liet zich echter niet van de wijs brengen, doch wist onmiddellijk de be
noeming van den Luitenant-Generaal Kusunose tot Kigoshi 's opvolger te
bewerken. Daar de nieuwe titularis niet tot den Choshu-, doch tot den
Tosa-clan behoort, was dit een duidelijk teeken, dat Yamamoto niet
van zins was zich naar de wenschen der Choshuclique te schikken.
Het bleek al spoedig, dat Generaal Kusunose, hoewel eveneens
een voorstander van uitbreiding van de landmacht in overeenstem
ming met het programma van Yamamoto, rekening hield met den
algemeenen financieelen toestand van het rijk. Met het bezuinigen
op de militaire organisatie werd doorgegaan, waarbij echter zorgvul
dig vermeden werd schade te doen aan de eigenlijke slagvaar
digheid van het leger. Wel ontbrak het niet aan verzet en kon
ook Generaal Kusunose niet steeds tegen den stroom oproeien,
zooals o. a. bleek uit het samenstellen en door den druk ver
spreiden van een hoogst eenzijdig verslag over de gebeurtenissen
te Nanking en een paar andere incidenten tusschen Japanners
en Chineezen door het ministerie van oorlog, buiten den minister
president om J1), maar langzamerhand begreep de militaire partij,
malige bepalingen de nieuwe minister van oorlog gekozen moest worden,
het met Uyehara eens waren en dus hetzelfde zouden eischen. Iets der
gelijks verlangde de Seiyukai in de toekomst te voorkomen.
1) Het bleef niet bij dergelijke pogingen om de openbare meening ten
gunste van legeruitbreiding te bekeeren Zelfs ontzag de Choshu-clique
zich niet om door hare agenten in het binnenland te doen rondstrooien,
dat uitbreiding tot 25 divisiën een lievelingsdenkbeeld van den vorigen
Keizer geweest was en dat dus zijn opvolger uit eerbied voor de nage
dachtenis zijns vaders tot uitvoering verplicht was. Echter tevergeefs.
235
