Het Soldatenkind. April. 1914.] gaat keurig. Toch blijft de kindergeest vrij en worden het geen marionetten. Straffen met het donkere hok en de een of andere sjetan zijn verboden. Huilende kindertjes krijgen alleen een apart huilkamertje, waar ze vrij mogen uithuilen, maar natuurlijk het niet doen, omdat niemand daar notitie van hen neemt. Ik heb gemeend wat uitvoerig hierbij stil te staan, omdat dit onderdeel nog zoo weinig verzorgd is, en er toch een groot belang aan is verbonden. Ik durf hier te verklaren, dat het op de houding van de mannen en vaders van invloed is; en al moge nog waar zijn, wat een Inl. onderwijzer me eens zeide, toen ik een Inl. ser geant naar hem had gezonden om de onderwijs methode te volgen, dat die man nog zoo achterlijk was in zijne opvattingen, de tijd is niet ver meer, dat ook in de lagere legerkringen de evolutie baan zal breken. Reeds nu verstaat een goed deel van de Amboineesche landaarden Nederlandsch, en kunnen heel wat Inlandsche mili tairen een Maleisch blad lezen. Wat wij voor hunne kinderen doen, doen we voor de categorie, waaruit we nog lang onze vrijwilligers zullen moeten blijven putten. Als zoodanig is het hier een legerbelang. Nog een enkel woord over het Lager-Onderwijs. De methode en de gebruikte boekjes zijn over het algemeen wat erg verouderd. Aansluiting aan het Departement van Onderwijs of een eigen Inspectie kunnen dat euvel verhelpen. Voor de volwassenen moet het klassikaal onderwijs beperkt blijven tot het strict noodzakelijke; als zij wegblijven is er veelal schaamte gevoel bij om hunne achterlijkheid. Daaraan kwamen we tegemoet door aan elke leerling een boekje te geven, zoodat hij op eigen gelegenheid kan werken, en dan op gezette tijden hun werk te doen nazien, inlichtingen te geven en een nieuwe taak. Dit herhalingsonderwijs moet trouwens gericht zijn op eene methode tot zelfstudie, zoodat de man den weg duidelijk ziet, ook indien hij ergens komt, waar geen school of hulp is. Voor wat betreft vakken als boekhouden, wat meer wiskunde, hangt alles af van toevallige krachten.;] Deelnemen aan bestaande middag- of avondcursussen is beter, alleen zijn de onkosten, die door den leerling zelf moeten gedragen worden, eene besliste hinderpaal. 332

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1914 | | pagina 46