Hygiënische Maatregelen in het Japansche Leger. [Mei 1914.
onderzoekt hij, zoo mogelijk te voren, de plaatselijke toestanden
op hygiënisch gebied, het drinkwater, enz. Ontdekt hij een gevaarlijk
milieu, dan moet hij dat signaleeren, opdat het bewaakt en afge
sloten worde. Ook bij de,beoordeeling van de kwaliteit der levens
middelen voor de troepen bestemd, behoort de Officier van Gezond
heid van advies te kunnen dienen; zijn opleiding moet dan ook
daarop gericht zijn.
Een operatie van een zwaar gekwetste, volgens de regelen der
kunst uitgevoerd, een zorgvuldige verpleging van een koortslijder,
zullen zelden invloed hebben op het te behalen succes. Daaren
tegen zal een nauwgezette behandeling van de velerlei kleine kwalen
en ongesteldheden in den troep de gevechtswaarde aanzienlijk
verhoogen. De genezing van lichte gevallen van buikziekte, de
goede verzorging van doorgeloopen voeten kunnen veelal de betee-
kenis hebben van een belangrijk aantal geweren meer of minder
in het gevecht. Deze betrekkelijke kleinigheden vullen dus, naast
prophylaxis-maatregelen, de dagtaak van den bij de troepen inge-
deelden Officier van Gezondheid.
Die Officier van Gezondheid moet, om zoo te zeggen, eiken man
persoonlijk kennen; hij moet op de hoogte zijn van hetgeen de
man eet en drinkt, van zijn kleeding en van den toestand van
reinheid, waarin hij zich bevindt; hij moet zich een oordeel kunnen
vormen over den staat der veldkeukens en privaten. Dat vereischt
in het algemeen geen groote wetenschappelijke kennis, dat vraagt
waakzaamheid, initiatief en de voortdurende aandacht voor allerlei
kleinigheden. Bovendien moet hij het vertrouwen bezitten van den
korps-commandant en van de officieren, zonder wier steun hij in
velerlei opzicht machteloos is.
Zijn taak is, het zij nogmaals gezegd: door voorzorgsmaatregelen
en door behandeling de gelederen gevuld te houden met gezonde
mannen. Die taak ligt geheel bij de troepen en daarom zijn kennis
van het militaire leven, persoonlijken moed, geschiktheid tot het
uitoefenen van gezag, gehardheid, geoefendheid in paardrijden,
eigenschappen, die in den Officier van Gezondheid naast medische
kennis moeten worden aangetroffen. Behalve medicus moet de
Officier van Gezondheid vooral ook militair zijn.
En zoo moeten alle militaire geneeskundigen van laag tot hoog,
elk in den kring zijner bevoegdheden, rusteloos medewerken aan
403
