Juni 1914.] Uit de practijk. rustdag het spelen eens toelaten. In den regel komt de zaak dan toch nog wel uit. Zoo'n Comt. zal na die eene maal verder nooit meer last hebben van diefstal, althans zoolang hij op denzelfden post blijft Laat de gezindheid ter plaatse dit toe, dan wordt gedurende den nacht slechts door enkele b. v. 2 schildwachten gewaakt. Eén enkele schildwacht is m. i. af te keuren, hij kan b. v. in slaap vallen of ongesteld worden en dan is er niemand wakker. Minstens twee dus, met het strenge consigne: niet van je post alvorens de opvolger er is. Het gebeurt, dat de post, na zijn opvolger gewekt te hebben, gaat liggen. De opvolger richt zich slaapdronken op, valt terwijl hij zijn oogen uitwrijft weer achterover ener is geen schildwacht. Wen u zelf en het kader er aan altijd, wanneer men even wakker wordt, aan den schildwacht zacht te vragen, hoe laat het is. Op deze wijze voelen de fuseliers, dat er controle bestaat. Al is het jaren lang rustig, men kan er op rekenen, dat de bevolking altijd met belangstelling het doen en laten eener patrouille observeert en. ook hier maakt de gelegenheid den dief! Onze schietwapens oefenen eene bijzondere bekoring op haar uit en speciaal op Atjeh kan men daar niet genoeg aan denken. Dit volk, waarvan bijna allen in den loop der jaren familieleden in den strijd tegen de Compenie verloren, eischt bijzondere zorg van allen, die er mede in aanraking komen. Goed Mohamedaan als ze doorgaans zijn, kunnen ze zich ook daarom moeilijk schikken naar het bestuur van een volk, dat ze eigenlijk minderwaardig achten. Zelfmoord kent het niet. Is er iemand levensmoede of wel maloe, zooals ze het hier noemen, welnu door zoo'n kaffir neer te steken, verwerven ze zich den hemel, terwijl de vervolgers hun dan tevens in den regel van de moeilijke taak ontheffen om zichzelf van kant te maken. In tijden van veel vasten en bidden wordt het aantal aanranders veel grooter, omdat dan ook uit geloofsovertuiging aanslagen op kaffirs plaats vinden. Naarmate het volk meer vruchten van ons bestuur gaat plukken (irrigatie, onderwijs enz. enz.) en de tijden, waarin ze familieleden verloren verder achter hun liggen, zal de haat gaan luwen, maar 570

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1914 | | pagina 72