Juli 1914.] Infanterie opleiding.
voor, dat ze bij het opdringen van een vijandelijken aanval op
de wacht moeten terugtrekken en op welk tijdstip onder die om
standigheden het verlaten van hun post gerechtvaardigd is, alleen
dat ze alarmeeren en waarschuwen. Mag er op gerekend worden,
dat de soldaat zulks in werkelijkheid wel zal uitvinden? Bij de
gewone compagniesoefeningen wordt het wellicht enkelen duidelijk,
de meeste keeren echter is er op het moment suprème niemand
bij den post, die hun op verkeerde handelingen zou kunnen wijzen.
Het gevolg hiervan is, dat ze meestal, als het hun reeds is voor
gekomen, nog niet zeker weten of ze wel goed handelden. En
vindingrijkheid in de bloedige werkelijkheid? Ik vond daaromtrent
in Hoppenstedt s „Sind wir kriegsfertig?" de volgende typische
uitspraak: „findig selbst allzufindig, ist der Durchschnittsoldat nur
„in Ausnutzung der Deckungen".
De handelingen der lagere taktiek zijn dan ook voor een groot
deel minder uitvloeisels van technische vakkennis, dan wel van
gezond verstand, opmerkingsvermogen en zelfvertrouwen, te zamen
vormende het begrip: handigheid. Het eenige middel om denman
daarin vooruit te brengen, is hem telkens in een bepaald geval te
plaatsen en hem te dwingen zelfstandig te handelen. Het te behandelen
tooneel zal hem op het terrein, zoo noodig met handelende acteurs
aan de overzijde, voor de oogen gezet moeten worden. De „Durch
schnittsoldat zal dan veel fouten makenmen late hem door een
vervolg onderstelling de nadeelige gevolgen onmiddellijk voelen,
zonder „Anschnauzen", en legge hem het „waarom" uit. Op deze
wijze zal herhaaldelijk uit gemaakte fouten meer geleerd worden,
dan wanneer alles van een leien dakje gaat. Door kameraden als
toeschouwers en het toelaten van critiek, debat en inlichtingen
vragen, wekke men de belangstelling op en werke op 's mans eerzucht
en schaamtegevoel. Door het consequent volhouden dezer onder
wijsmethode zal de man leeren in elk gegeven geval zijn verstand
te laten werken, terwijl bij goede toepassing voor hen, wier verstand
stelselmatig niet werken wil, voor verschillende gevallen een soort
schema ontstaat, dat door eindelooze herhaling tot een ingeroeste
gewoonte wordt.
Ik geloof, dat dit een manier is, waarop bijvoorbeeld onzen
Javaanschen soldaat het noodige zelfvertrouwen is bij te brengen,
waarop hem geleerd kan worden zich in de vreemde omgeving en
620
