Nov. 1914.J Beschouwingen en voorstellen omtrent den zaak, welke de „Reglementencommissie" aangaat en laten wij hier rusten. Bijl: 1 geeft een schematisch overzicht van de opstelling van de Geneeskundige sectie en van de Verbandsectie in het gevecht, volgens de G. H. Om de juistheid van opstelling te kunnen beoordeelen, behooren wij eerst aard en werkkring der verschillende onderdeden na te gaan. Al dadelijk kan een verwarring tusschen de z. g. „gewondennesten" en de Verzamelplaatsen van gewonden op het gevechtsveld (oef!) worden geconstateerd. Bijv. in de Handleiding voor ziekenverplegers te velde( het eenige voorschrift waarin gesproken wordt van gewondennesten), leest men op pag. 21 e. v. „De O. v. G. met de verbandgroepen en het gemak kelijkst draagbaar materieel, gaan in afdeelingen ieder onder een O. v. G.naar plaatsen zoo dicht mogelijk achter en bij de vuurlinie, alwaar, beveiligd tegen direkt infanterievuur, gekwetsten een wijk plaats hebben gevonden (nesten van gewonden) of waarheen gewonden gebracht kunnen worden, zonder groote verliezen te moeten vreezen." „Gewonden, die naar de verzamelplaats komen of door de zieken dragers onder toezicht van hospitaalpersoneel—zonder zich teveel bloot te stellen worden afgehaald, krijgen aldaar hulp bij het aan leggen van het noodverband of worden verbonden met behulp van het mede genomen ambulance materieel." Hieruit blijkt, dat men de V. v. G. o/h G. identiek acht met de gewondennesten, doch dit is een onjuiste opvatting. De ervaring leerde, dat in het gevecht, de gekwetste manschappen, die zich nog bewegen kunnen, en uit de tirailleurlinie worden ge zonden, achterwaarts hiervan een beschutte plek tegen het vuur opzoeken en instinctmatig bij elkander kruipen, om elkaar hulp te verleenen dan wel moed in te spreken. Deze uit eigen beweging ontstane verzamelplaatsen nu doopte men „gewondennesten" en deze nesten vormden zich op allerlei plaatsen, waar maar eenige dekking te vinden was, bijv. zelfs onder bruggen of duikers. Het afzoeken van het gevechtsveld werd hierdoor menigmaal zoo moeilijk, dat men reeds honden africhtte om die verborgen gewonden op te speuren. Het spreekt dus van zelf, dat deze verzamelplaatsen niet op last van den Chef G. S. kunnen worden gevormd, evenmin de plaats er van kan worden aangegeven; ook kan het personeel der G. S. zich niet daarheen begeven, omdat er tal van zulke verzamelplaatsen 990

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1914 | | pagina 2