Knoeierijen bij de Werving. [Nov. 1914. staat niet dat je zoo'n bewijs moet medebrengen), maar ze eischen het nu eenmaal in X. en duszal ik er wel voor zorgen. Dat kost je natuurlijk een gulden, want je weet wel, toen en toen........ anders geeft de wedana geen papiertje uit z'n vingers. Die gulden geef je aan den sergeant, dan krijg ik 'm bij gelegenheid wel. En je eten hier moet je natuurlijk óók betalen. Dat komt wel in orde. De sergeant-werver komt binnenstappen, monstert Kromo met een kennersoog, keurt hem voorloopig goed en bespreekt met Kromo en den hulpwerver, dat hij wel zal zorgen dat Kromo soldaat wordt. Mitshij z'n kleeren geeft aan den hulpwerver, een gulden voor de soerat ketrangan, een halve gulden per dag voor rijst en koffie bij den hulpwerver (en morgen in X. bij den sergeant) en voorts tien gulden aan den sergeant voor de soesah. Maar denk er om, als je daarnaar later gevraagd wordt, dan houdt ge je mond hoor'' Anders gaan we hier roeren in jouw oude zaakjes; we vinden wel iemand, die voor een kwartje een valschen eed aflegt en dan ga je de boei in. Verder moet je bij mij koopen een slaapbroek, een kabaja en een handdoek, want anders kan je niet in de tangsi komen. Je betaalt daarvoor een riks. Ook moet je een koffertje hebben om je mili taire kleeding in op te bergen, want dat krijg je met van het gou vernement. Nou, dat kan je het best koopen bij mijn sobat „baba zoo en zoo". Als ze je daarnaar vragen, mag je dat gerust vertel len; maar over het andere zwijg je. Begrepen! Bij schrijven van het D. v. O. Ie afdeeling, dato 7 Juli 1913 No. 16 werd in herinnering gebracht, dat aspirant-inlandsche recru- ten die zich moeten begeven naar eene plaats om gekeurd te worden, meer dan twaalf paal verwijderd van die van aanmelding, recht kunnen doen gelden op vergoeding van vervoerkostenwaaronder ook te rekenen marschvoedingindemniteit. Tevens werd pn he belang der werving bepaald, dat zij aanspraak kunnen maken op vergoeding van verblijfkosten ter plaatse van keuring, indien zij in afwachting van die keuring soms meerdere dagen worden aangehou den Weshalve voor die gedwongen verblijfdagen vivresindemniteit kan worden uitbetaald als voor inlandsche militairen voor die plaats (of voor het dichtstbij gelegen garnizoen) is vastgesteld 1037 I. M. T. 1914. «9.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1914 | | pagina 51