De geneeskundige dienst te Velde. [Dec. 1914. lengte en de snelheid van beweging eener colonne op marsch. Bedenk wel, dat, wanneer de nacht invalt en daardoor het gevecht meestal gestaakt wordt en aan het grootste deel der troepen eenige rust kan worden gegund, de eigenlijke werkzaamheden voor ons pas aanvangen. Na den slag van Königgratz waren de artsen, werk zaam in de ambulance, opgericht in het kasteel Cerekwitz bij Sadowa, om 4 uur 's nachts zóó vermoeid, dat geen hunner meer arbeid kon verrichten en eene korte rust moest worden gehouden. Om 6 uur 's morgens werd het werk weder hervat. Nu komen we tot de vraag: „Moet een officier van gezond heid militair zijn Het gaat niet om de kwestie of een officier van gezondheid al of niet uniform moet dragen, of mooi kan salueeren en of het wel eens gebeurd is, dat er een den sabel aan de rechter zijde heeft gedragen, het gaat alleen om de vraag: moet hij met militair gezag zijn bekleed? Als antwoord zou ik eene episode uit mijn eigen loopbaan kunnen mededeelen. Ik was in 1900 bij eene maréchausseépatrouille ingedeeld, die van uit Poeloe Raja eene bende ging opsporen en vervolgen. Bij een open terrein aan de Lingga rivier gekomen, werden we van de overzijde plotseling hevig uit loopgraven beschoten. De troep ging onmiddellijk in den looppas tot aan den oever vooruit en voor ik er aan dacht, stond ik alleen met een korporaal-zieken verpleger en een dwangarbeider op een 50 M achter den troep. Het was de eerste keer dat ik in 't vuur kwam en vond het fluiten van kogels om mijne ooren nu niet bepaald een aangename gewaar wording. Ik gelastte daarom de beide bij mij behoorende personen, zich met mij achter een bamboestoel plat op den grond neer te leggen; van daar konden we onze mannen goed overzien. Het ver wonderde mij zeer, dat er geene gewonden bij hen vielen, want in de bamboestoel sloegen de kogels steeds in. De mij begeleidende korporaal toonde zich zeer onrustig en toen er juist tusschen onze hoofden een bamboe uit elkaar spatte, zei hij„Die kerels schieten te hoog, dokter, het is daarom beter, dat we naar voren gaan." Ik vond dit goed, omkijkende was echter de dwangarbeider met de verbandtasch verdwenen. Ik gelastte den korporaal hem achteruit te gaan zoeken. De man weigerde, zeggende, dat hij wel naar voren, doch niet achteruit wilde gaan. Hij weigerde ten 2den male. Toen ik hem daarop zeide, dat, alvorens hem ten 3den male te gelasten, ik hem eerst 1089

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1914 | | pagina 9