mm
mm
mm
Wm
Onerzicht uan eenige buitenlandsche
Tijdschriften.
Journal des sciences mil. No. 164 en 165.
In deze Nos worden de beschouwingen over voorber. mil. onderricht
en herhalingsonderricht voor reservisten voortgezet. De schrijver
bepleit overlating a. h. part. initiatief met steun van den staat
In 164 lezen we een beschouwing over den offensieven geest van
het nieuwe Fr. V V. en tegenstelling met het vorige. De schrij
ver wijst op het verschil betreffende het gebruik van de Alg. Res.
Het oude voorschrift uitte zich als volgt: „c'est un principe de garder
une réserve, tenue soigneusement a l'abri des émotions de la Jutte,
jusqu'a la solution de l'affaire, pour compléter le succès Ou limiter
l'insuccès".
De schr. zegt daaromtrent zeer terecht: „Si Ton a une réserve et
qu'on ne la jette pas dans la lutte, a quoi sert-elle? A limiter
l'insuccès? Non, il n'est pas admissible qu'une partie du tout obtienne
ce que le tout n'a pu obtenir". Ook ten onzent bestaat wel eens prin
cipieel in strijd met de G. H de neiging de troepenmacht te splitsen
in vasthoudende en beslissende groep en bovendien in eene A. R,
o. i. kan hiertegen niet genoeg opgekomen worden.
Verderop vinden we in het art: „En conservant au moment
suprème oü la balance menace de pencher du coté de l'ennemi,
des réserves destinées a organiser de replis, a garder les flancs ou a
couvrir la retraite, on iaisse échapper les dernières chances de
victoire. Les réserves ne sont pas destinées a limiter l'insuccès, mais
a agir offensivement dans la bataille. Un chef méconnait son devoir
qui, dans la bataille décisive, renonce a la lutte avant d'avoir épuisé
tous les moyens dont il dispose".
Of een troepenafdeeling bij den aanval tot de vasthoudende-, of
tot de beslissende-groep behoort, doet voor haar optreden niets
ter zake; zij valt met alle kracht aan. De A. B. bepaalt die kracht
door toewijzing van breedere strooken bij de vasthoudende groep, van
smallere strooken voor dezelfde sterkte bij de beslissende groep.
Terzake halen we van den schr. het volgende aan:
„Mais que les effectifs soient inégaux sur des fronts égaux, ou
égaux sur des fronts inégaux, l'homme qui fonce ne le sait pas
et le chef qui, sur un point déterminé du terrain, pousse de l'avant,
ce chef, s'il le sait, doit I'oublier".
Aan het slot vermeldt de schr de bedoeling van het nieuwe
reglement omtrent de verdediging, n. 1. dat deze vorm slechts een
aanhangsel is van den aanval, waardoor de A. B. in staat gesteld
1143