Jan. 1915] Manila-Batavia-Straat Soenda. In de laatste jaren is het gelukt de toelaatbare ankertouwlengte belangrijk te vergrooten. Tegenwoordig kan reeds ICO M. als maximum worden aangenomen, „so dass man zur Zeit allgemein die Hundert- .meterlinie der Seekarte als die Grenze des Verwendungsbereichs „der verankerten Mine ansehen kann." (Nauticus 1913.) Dit voor wat betreft de reeds bij verschillende marines ingevoerde of beproefde mijnen. Teneinde het bezwaar van de onderstrooming geheel uit den weg te kunnen ruimen heeft een Oostenrijker, Lernet, een mijn geconstrueerd en meerdere maanden met goed gevolg beproefd, waarbij een afzon derlijke automatische machine voor de diepte regeling zorgt. Van belang daarbij is, dat de Lernetmijn een torpedovormige gedaante heeft, welke daardoor wellicht in staat zal stellen het drijfvermogen belangrijk op te voeren en dientengevolge de ankertouwlengte weder te vergrooten. Het bestaan van een sterken stroom in Straat Soenda is een goede hulp voor den vijand bij pogingen tot opruiming. Hij zou daartoe vlotten of vaartuigen tegen de versperring kunnen laten drijven. Ook werd het gebruik van twee aan twee gekoppelde drijvende mijnen aanbevolen. Deze zouden dan door den stroom tegen de versperring worden gevoerd, waarna zij door hare ontploffing de verspermijnen zouden vernielen (Handleiding Artillerie Hoofdstuk VI 1914). Uit een opstel in Nauticus 1914, getiteld „Entwicklung und Stand des Minensuchwesens", blijkt, dat in den laatsten tijd verscheidene staten bijzondere aandacht aan dit onderwerp wijden. Zoo hebben Duitschland, Engeland en Rusland eene afzonderlijke organisatie voor het zoeken en opruimen van mijnen. Daarbij maakt men ge bruik van tot divisies vereenigde vischtrawlers en oude torpedo booten, die op bijzondere wijze zijn uitgerust. Het zijn vooral de Russen bij Port-Arthur geweest, die door groote vindingrijkheid veel tot ontwikkeling van het opruimingswezen hebben bijgedragen. Sedert zijn weer nieuwe methodes ingevoerd, waarbij o.a. van springmid delen wordt gebruik gemaakt, teneinde de ankertouwen te vernielen. Niet alleen streeft men naar zekerheid bij de uitvoering, maar ook naar snelheid. Uit dit alles blijkt, dat wij er niet op mogen rekenen, dat de vijand tegenover onze versperringen met improvisaties voor den dag 8

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1915 | | pagina 12