Jan. 1915.] Uit de practijk. Zou deze verouderde vorm om bovenstaande en om utiliteits redenen niet kunnen worden afgeschaft Wanneer ik hier in Batavia van m v.m. - iy2 n.m. in een, wat betreft het licht, zeer ongunstig gelegen lokaal moet zitten luisteren naar de voorlezing van de vele stukken om daaruit mijn conclusies te trekken, dan heb ik het alleszins noodig frisch te blijven en dat is kortweg onmogelijk in onze ondragelijk warme lakensche uniform. Daarom ware het gewenscht, wanneer in deze diensten witte uniform met sabel mochten worden gedragen. Met de grijsgroene veldkleeding heeft de soldaat een uiterlijk gekregen, dat zoo weinig mogelijk afsteekt in het terrein. Slechts de bruine bamboehoed blijft sterk zichtbaar; hieraan ware voor- loopig tegemoet te komen door om den bol een 5 a 6 cM. breede band van grijsgroenen stof te spannen. Van hoeveel belang kleinig heden in dezen kunnen zijn, blijkt wel uit het feit, dat de Franschen, die om hun hoofddeksel een band droegen, welke middenvoor een opening liet voor de kokarde, nu er op aandringen die opening te sluiten. Heeft men er wel eens over gedacht de paarden van de Artillerie en Cavalerie wat minder zichtbaar te maken? Het is mij herhaal delijk opgevallen, hoe op marschen en bij het in stelling komen van een batterij de paardengroepen zeer donker afsteken. Waarom ook wel de manschappen en het materieel en niet de meer opper vlakte beslaande bespanningen kleurloos in het terrein gemaakt? Het zal toch niet altijd mogelijk zijn absoluut tegen alle gezicht gedekt in stelling te komen indien men de tuigen in de groene kleur bracht, zou de paarden- oppervlakte voor een groot deel bedekt en overigens gebroken zijn door riemen, strengen enz. De paardendekens, veldzakken en zadel- bokken zijn gemakkelijk te verven. Het komt er dus slechts op aan een procédé te vinden, om het leer van de tuigdeelen groen te kleuren en in die kleur te onderhouden. Mogelijk moet het zijn, want er bestaan damesschoenen in alle mogelijke kleuren. Men zal het in het lichte groen moeten zoeken, omdat door stof, zweet, enz. de kleur in het gebruik toch al wat donkerder wordt. In een groot en uitgestrekt garnizoen als Batavia behoorden alle kampementen en de woningen van Korps- en Compies Ctn „dienst- lich" aangesloten te zijn aan het telefoonnet. Hoeveel schrijverij zou hierdoor voorkomen worden? Hoeveel minder geloop van ordonnansen? Welk een gemak in drukke of rumoerige tijden! Met behulp van de telefoon zou een Korps- of Compies Ct van huis uit zelfs een zekere controle op de kazerne kunnen uitoefenen. 48

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1915 | | pagina 54