Mrt. 1916.] Het V. A. K. veel nieer dan hier eene luxe, die zich alleen rijke menschen kunnen veroorloven. Daar treft men rijke jongelui, die geen vak hebben, hun tijd met sport e.d. dooden. Onder hen komen uitstekende chauffeurs voor. In de lijsten van prijswinnaars bij Karpathen- of Alpenfahrt staan beroepschauffeur en hoog-adelijke namen broeder lijk dooreen. Dergelijke ervaren amateur-chauffeurs kent Indië zoo goed als niet. Onze beste Europeesche chauffeurs zal men onder hen moeten zoeken, die van jongs af in het auto-vak zijn; maar die menschen kunnen we in oorlogstijd heel wat beter gebruiken, dan ze aan het stuur te zetten. Er is b.v. een lid van het V.A.K., te Luik opgeleid voor automobiel-ingenieur, thans hoofd van eene groote auto-zaak in Indië. Zoo iemand is in oorlogstijd toch beter op zijne plaats aan het hoofd van een auto-afdeeling dan aan het stuur. Op deze wijze benut ook het Fransche leger de beschikbare krachten; daar kent men geene chauffeurs met officiersrang, wel technici aan het hoofd van auto-afdeelingen. De overige Europeesche chauffeurs in Indië kunnen over het algemeen wel hun wagen rijden onder verschillende omstandigheden, maar zij munten toch niet dusdanig uit boven de inlandsche chauf feurs, dat, teneinde hen voor het Leger te winnen, eene afzonder lijke en dure instelling als het V.A.K. reden van bestaan zou hebben. Daarbij komt nog, dat ook al is algemeene dienstplicht voor Europeanen nog niet ingevoerd toch mag worden verwacht, dat bij oorlogsgevaar de Regeering alle daarvoor in aanmerking komende Europeanen zal inlijven bij het Leger. Dit krijgt op die wijze toch alle Europeanen, die kunnen chauffeeren, (en tevens alle auto's) ter beschikking. Ook hierom is dus geen V. A. K. in vredestijd noodig. De eenige reden van bestaan van een V. A. K. kan ik slechts vinden in de behoefte aan speciaal geoefende en aan bijzondere eischen van koelbloedigheid en behendigheid voldoende chauffeurs voor auto's, die daar gebezigd worden, waar aanraking met den vijand mag worden verwacht, dus als verkenners enz. Maar bij de huidige Regeling bestaat er niet de minste waarborg, dat de leden, van het V. A. K. ervaren chauffeurs zijn, noch dat hunne auto's voor gebruik in de zóne van actie deugen. Letterlijk opgevat, wordt door de Regeling niet eens van de leden 306

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1915 | | pagina 40