Mrt. 1916.]
Het V.A.K.
zijn den officiersrang toe te kennen. „Anders krijgen we ze niet",
zal men zeggen. „Hebben we ze in vredestijd dan zoo noodig?"
luidt het antwoord.
Op de wijze, waarop het V. A. K. thans bij manoeuvres wordt
gebezigd, is n.m.m. slechts eene qualificatie toepasselijk: misbruik.
Het is voor de leden geen aangenaam gevoel daar als luitenant of
kapitein rond te loopen en eigenlijk slechts diensten te verrichten,
die een inlandsch chauffeur even goed kan doen. En het is voor
de militaire begrooting een dure aardigheid. Voor oefeningen komt
inhuren veel goedkooper uit.
Een 4 zits Pic. Pic. is te Buitenzorg te huur voor 40 ct per K.M.,
een 6 zits Daimler te Soerabaia voor 50 ct. Eerste klasse merken
dus!
Bij het V. A. K. zijn naast prachtige wagens ook allerlei Amerikanen
en de militaire begrooting betaalt daarvoor, behalve 40 per ct. per K.M.,
nog f 10,— daggeld aan den eigenaar, f 2.— aan den hulpchauffeur,
de jaariijksche auto-belasting, enz.
Het Leger is daarom met het V. A. K. duurder uit, heeft niet de
zekerheid goede, gemakkelijke wagens te krijgen, moet van de bij
manoeuvres toch al beperkte logies-ruimte nog plaats afstaan aan
de officieren-chauffeurs, hun bagage vervoeren enz.
Voorts is het den beroepsofficier een bepaalde grief, dat de leden
van het V. A. K. meer daggeld krijgen, phenomenaal snel promotie
maken, steeds le klasse reizen. Die leden zijn niet allen Croesussen,
die het buitengewoon goed gewend zijn, velen daarvan zijn gewone
menschen als U en ik, die een auto voor hunne zaken of betrekking
(soms gekocht met Gouvernements voorschot) bezitten en daarvan
profiteeren om vrij te komen van de schutterij. Waarom officieren
met 10 en meer jaren dienst, een auto-bezitter, die 4 jaar lid van
het V. A. K. is, als hun meerdere in rang moeten erkennen, wordt
niet begrepen.
De eisch, dat het Hoofd van Gewestelijk Bestuur verklaart, dat
de candidaatleden te goeder naam en faam bekend staan en dat
zij geacht kunnen worden voor het lidmaatschap in aanmerking
te komen, waarborgt niet, dat het V. A. K. alleen dergelijke
„erstklassige Menschen" telt, dat zij zóó ver boven den gewonen
officier verheven behoeven te worden, dat b.v., in hetzelfde hotel
logeerende, een adjunct-inspecteur van den een of anderen dienst,
308
