Mrt. 1916.] Uit de Practijk. Ik weet wel, dat mij zal worden tegengeworpen, dat reeds vroeger tot de invoering van een witten helmhoed is overgegaan geworden en dat die bij uitzondering gedragen werd, doch dit laatste baart geen verwondering in aanmerking genomen, dat deze helmhoed een getrouw evenbeeld was van de zwarten dito en dus uit den aard der zaak bij diens geboorte was veroordeeld; bovendien was de gelukkige drager toen verplicht, zich steeds met volledig gar nituur, d. w. z. sierketting, leeuwenkoppen, zon, sluitdop en punt- versiering, in het openbaar te vertoonen, wat natuurlijk +'/2Pond bovenbelasting gaf. Topzware gevaarten zijn te veroordeelen, waar om zou dat hier anders zijn. En mocht tot de invoering van een militairen zonnehoed worden overgegaan, laat het dan geen product zijn van de fantasie der kleermakers tusschen Dollad en Schelde, doch een beproefd tropisch model, zonder schitterende en overbodige versierselen, dat in de practijk gebleken is doelmatig te zijn. Rut. huxe. Eenigen tijd geleden werd de uitrusting der inlandsche militairen aangevuld met lepel en vork. De ethische richting en de associa tiebeweging tusschen Oost en West zijn daar vermoedelijk niet vreemd aan geweest. Hoe het ook zij, men vergat bij de verstrek king dezer eetwerktuigen er de gebruiksaanwijzing bij te voegen, zooals ook destijds hij de verstrekking der afstandsmeters „Hensoldt" het geval was. Dat een „Handleiding voor het Gebruik van den Lepel en de Vork voor de Inlandsche Militairen van het Neder- landsch-Indisch Leger" zeker niet overbodig mocht worden ge- heeten, heeft de practijk in deze uitgewezen. Bij een inspectie over een klasse Timoreesche recruten viel het op, dat de tanden van het meerendeel der vorken beduidend waren verbogen en den kurkentrekkervorm meer en meer nabij kwamen. Uit een ingesteld onderzoek bleek, dat deze verandering in gedaante niet was toe te schrijven aan het veel en herhaald gebruik, dat van deze nuttige voorwerpen was of moest worden gemaakt, doch dat ze waren aangewend tot een ander doel, dan waartoe ze bestemd waren, n. 1. dat ze door die categorie militairen waren gebruikt om het vuil van hunne schoenen te schrappen bij thuis komst van diensten, waarbij het nog al modderig was toegegaan. Niemand onder hen had er een oogenblik aan gedacht om met zoo'n ding te eten, daar waren zij, volgens hun zeggen, niet pienter genoeg voor, waarom ze de .hanteering ervan maar liever overlieten aan de Europeanen; met een lepel ging het nog wel. In gemoede gevraagd, wat moet de inlandsche militair eigenlijk met een vork anders uitrichten dan de modder van zijn schoenen 338

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1915 | | pagina 72