De SCHIETOPLEIDING. [April 1916. Alif verwerpt de nieuwe methode omdat bij de opstelling van den vijand achter dekkingen in de eerste plaats schutters vereischt worden die juist richten. Maar waar Alif in 1. M. T. 1915 No. 9 er in geslaagd is overtuigend aan te toonen, dat een aan- slagschutter tevens een uitnemend juistheidsschutter is, kan hij dit toch moeilijk aanvoeren als een motief tegen de nieuwe methode? 2e als het er op aan komt een versneld vuur af te geven, daartoe beter in staat is dan de schutters der oude methode, terwijl 3C de kans bestaat, dat in ernstige oogenblikken de werktuiglijke aanslag zijn voordeelen zou blijken mede te brengen. Alif stelt zich voor door een intense schietopleiding en een strenge vuurdiscipline onzen schutters te leeren hun zenuwen te beheerschen. Dat stel ik me ook voor, althans zooveel als maar mogelijk is en ik geloof niet, dat de nieuwe methode daaraan in den weg staat. Dit ziet Alif somberder in: „De Fabius-methode kweekt slappe schutters, die overtuigd, dat ze hun zenuwen en hun denkvermogen toch niet machtig zullen zijn (want dat heeft men hen voorgehouden) elk vertrouwen in zich zeiven zullen missen en tot de schiet-maar- raak methode vervallen. Uit Alif's voorbeeld blijkt zulks voorloopig niet; integendeel, bij een beoordeeling van af het oude standpunt (geen tijddwang) bleek de gelijkwaardigheid der aanslagschutters met de hengelaars althans voor de vredesschijf. Alif meent dus waarschijnlijk, dat ondanks dit bemoedigende feit op, het gevechtsveld de funeste invloed der nieuwe methode zou blijken. Ziet, wanneer de nieuwe methode verdedigd wordt door er op te wijzen, dat de mensch in dringend gevaar niet meer in staat is tot richten, dan meent Alif, dat de soldaat in het gevecht niet dat rede- looze, onder den invloed van zenuwen handelend wezen is, dat Fabius ons schildert. Maar komt het te pas om de nieuwe methode af te breken, dan schildert hij ons even redelooze wezens, die tot de schiet-inaar-raak methode vervallen. Wat de geweldige invloed van het gevaar niet zou vermogen, verwacht Alif alleen reeds van een verschil in de schietopleiding. En wie gaat nu den menschen hun zelfvertrouwen ontnemen, door Met hengelaars bedoel ik niets geringschattends, ik gebruik het om omschrijvingen te vermijden. 441

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1915 | | pagina 65