Schermopleiding enz.
De beoefening van de schermsport c. a. in ons leger is altijd een
dankbaar onderwerp geweest om eens iets er over in het midden te
brengen. Velen vóór mij gaven reeds hunne meening ten beste,
hoe die zaak eens overeind te zetten. Men is het er nl. vrijwel
over eens, dat er nog wel een en ander aan hapert, terwijl tevens
bijna iedereen van het nut van het schermen, voor de infanterie
speciaal het geweerschermen, tot in zijn binnenste binnen door
drongen is; vooral nu in den tegenwoordigen oorlog voor de zoo-
veelste maal gebleken is, dat het bajonetgevecht nog lang niet tot
het verleden behoort.
Geweerschermen en bajonetvechten toch zijn zeer annex. Ik hoorde
eens een officier, die zijn sporen te velde verdiend had en menige
klewangaanval had medegemaakt, zeggen: „Denk je, dat je in de
praktijk schermt? Je tracht altijd de eerste mep te geven! Lukt
dat niet, dan weer je één keer, bij intuïtie natuurlijk, en dan deel
je d'r een uit, die raak is". Volkomen juist, het komt er nu maar
op aan, wie het best (bij intuïtie natuurlijk) „meppen" en weren kan,
en dat moet den soldaat geleerd worden.
Het is verder algemeen bekend, dat wij met goede schermonder-
wijzers, deze nuttige, neen noodzakelijke, elementen in ons leger,
tamelijk stiefmoederlijk bedeeld zijn. Het idee hier in Indië ergens
in een koel klimaat een gymnastiek- en schermschool voor ons
leger op te richten is al menigmaal geopperd, tot dusverre echter
helaas zonder gevolg. Zooals de zaken nu staan, gaat de scherm
sport in ons leger weinig of niets vooruit. Zeker, het onlangs
gehouden vijfde wapenfeest van den N. 1. O. S. was weer een
succes; deze bond doet het zijne om de sport in ons leger te
bevorderen. Er werd daar te Magelang goed geweer geschermd door
de militairen beneden den rang van officier. Maar men mag niet
vergeten, dat daar de beste vertegenwoordigers van bijna ons heele
leger te zamen kwamen, slechts drie van ieder korps, d. i. dus nog
niet eens één per compagnie. Bovendien is het een merkwaardig
521
