Mei 1915.] Het vierde Wapenfeest en de Schermsport. Nu ik toch over wedstrijdbepalingen spreek, wil ik nog op eenige punten attent maken. Ik voor mij ben een voorstander van beslissing door gewonnen partijen. Zonder verder in te gaan op het vóór en tegen, wijs ik er op, dat de lichte ontstemming op den eersten avond niet ontstond door deze kwestie, maar wel door het feit, dat niet van tevoren was bekend gesteld, hoe de volgorde werd berekend. Nu mag het waar zijn, dat op vorige wapenfeesten het aantal ontvangen touchés de beslissing heeft gegeven, maar iemand, die ditmaal voor't eerst deelnam kon dat niet weten, te meer waar op de wedstrijden in October te Semarang gehouden, waarbij de N. 1. O. S zijn mede werking bij de regeling had verleend, de beslissing door de gewon nen partijen werd verkregen. Dit behoort dus in de wedstrijdbepalingen te worden vermeld. „Het is verboden met den ongewapenden arm het wapen van de tegenpartij af te wijzen." Er staat niet bij „opzettelijk", toch werd verschillende malen in dezen zin beslist. Of de matten moeten langer zijn óf de bepaling omtrent het terug wijken moet vervallen. „Onder het masker wordt niet gesproken, behalve om ontvangen treffers te melden, waartoe elke schermer verplicht is." 't Laatste wordt veel te weinig, 't eerste veel te veel gedaan. Er zijn schermers, die onder het masker heele verhandelingen houden tot wanhoop van hoofd- en andere secondanten. Het splitsen der deelnemers in 2 categorieën is zeer aan te bevelen. Gaat men er toe over, laat men dan ook iedereen de vrijheid toe kennen in de prijswinnaarsafdeeling uit te komen niet tegelijk in de andere afdeeling-en het handicap-systeem toepassen. Het secondeeren is inderdaad een zwak punt en dit zal voorloopig nog wel zoo blijven. Een handleiding kan wel eenig nut stichten, maar practijk is bijna alles. Het in iedere circulaire herhaalde beroep op de leden, om zich tijdig in het secondeeren te bekwamen, heeft blijkbaar niet veel weerklank gevonden. Zonder moreele dwanp komen we dus niet verder en nu meen ik wel een dwangmiddel hebben gevonden. 434

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1915 | | pagina 46