Uit de Practijk. [Mei 1915.
zoo verdient het aanbeveling om hem tijdens den marsch
zoo weinig mogelijk zélf te laten dragen.
XXXIII. Waarom wordt de Maleische vertaling van het „Eerste
onderricht in de praktijk der ziekenverpleging" wél aan
Amboineesche en niet aan Inlandsche soldatenziekenver-
pleger gratis verstrekt? (zie de A.O. 1914 No 16).
Is er onder de Inlandsche ziekenverplegers niet één, die
lezen kan; of van wien zóóveel ambitie kan verwacht worden,
dat hij zich door een lezenden collega daaruit doet voorlichten?
Waarom toch altijd dat kwetsende verschil tusschen de
landaarden onderling? Doorgevoerd tot in de kleinste bij
zonderheden?.
Mag het wel verwondering baren dat lieden, die zich in
soldij, kleeding en voeding, in legering en verpleging, in
premies, toelagen en pensioenen, kortom in alles, eeuwig
en altijd zien behandeld als „minderwaardigen", zich in den
loop der tijden ook werkelijk als zoodanig gaan gevoelen
en dus gedragen. Dan wel zich verongelijkt achtend
langzamerhand minderwaardige, luie, onverschillige en onte
vreden elementen worden
Zou het om eens bij dit voorbeeld te blijven, met logischer
zijn om die Inlandsche ziekenoppassers te leeren lezen In-
stede van eenige luttele guldens te besparen met het niet
verstrekken van een paar boekjes van 16 centen het stuk
aan eenige Kromo's, terwijl de naast hen werkende „Ambons
ze wél krijgen. Dat Ambon ze wél „competeert", en dat in
den regel goed laat blijken, stéékt!
XXXIV Wat doen wij eigenlijk voor de intellectueele en moreele
'opvoeding van den inlandschen soldaat, die jong en gewil
lig in dienst treedt en die wij 24 jaar dag in dag uit ter
beschikking hebben om van hem te maken, wat wij wülen\
|a wij hebben onze A.O. 1909 No 58, regelende het
toezicht op het onderwijs voor kinderen van mindere mili
tairen Lees daarover het artikel „Het Soldatenkind van den
Luit kolonel Kooij in het Aprilnummer 1914. En constateer
dat—ondanks dat primitieve onderwijs-de soldatenkmderen
Cuit volbloed Javaansche ouders) zéér veel bruikbaarder sol-
datenmateriaal vormen dan de rest. Dat ze bijna allen kor
poraal of sergeant worden. Soms na enkele jaren. En met
het ambitie-opwekkende vooruitzicht, verder hun geheelen
diensttijd, meestal nog een jaar of twintig, in dienzelfden
rang mee te sloffen!
Dat zijn de soldatenkmderen! D.w.z. de Mohammedaan-
sche soldatenkinderen
491
