Mei 1915.] Van Alles Wat. weder ter hand moeten nemen. En waarom ook niet? Wat een halve eeuw geleden mogelijk was, is het ongetwijfeld nu nog. Over geheel Java en Sumatra heeft men keur en keus van hooggelegen gronden. Nederlandsch-Indië wordt dan van 't buitenland onafhan kelijk en 't geld, dat vroeger naar Australië of elders ging komt in handen van Indische planters. Het blad roert hier een—ook in verband met de defensie—hoogst belangrijk vraagstuk aan. Men kan rijst zoo lekker vinden, als men maar wil, brood, en dus bij voorkeur tarwemeel, blijft voor den Europeaan een kwalijk te missen levensmiddel, dat in oorlogstijd in korten tijd van het menu zal moeten verdwijnen. Het ware daarom ook zeker zaak van militaire zijde op de aanbevolen proeven aan te dringen en dan waren uiteraard deze te houden op de Bandoengsche hoogvlakte. We gaan daar nu al gras kweeken, welk bezwaar is er tegen om er tarwevelden aan toe te voegen? X.X. 506

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1915 | | pagina 70