Van Schietkampen en Schietterreinen. [Juni 1915. kamers afgeschoten, maar overigens is het eene ongezellige, kale ruimte, waarin een ongelijke aarden vloer met een onvoldoend meubilair het verblijf nog minder vroolijk maken. Ook hier is de verlichting hoogst onvoldoende. Het is dan ook vrijwel onmogelijk zich des avonds met eenige lectuur bezig te houden, te meer daar het er—de officiersbarak is aan den rand van een sawah opgetrokken en grenst aan de tegenovergestelde zijde aan de kampong wemelt van de insecten. Wel kan men aan de verlichting tegemoet komen door het medenemen van een veldlamp, maar 't is hier alweer de kwestie: men gaat naar een kamp en niet op meerdaagsche oefening of patrouille. Uit het voorgaande blijkt dus, dat er nog zeer veel aan het bivak ontbreekt en dat voorziening in een en ander nog volstrekt niet onder luxe behoeft te worden gerekend. Meenende dat men zich voor de schietoefeningen wel eenige ontberingen mag getroosten, stelde ik dus, na kennismaking met het bivak, al mijn hoop op het schietterrein—het voornaamste—zelf. Helaas, ook hierin kwam ik bedrogen uit. Het schietterrein ligt een uur gaans van het bivakde weg er heen is althans wanneer het niet geregend heeft voor een deel vrij goed. Men heeft nog alle mogelijke illusies, totdat deze wreed verstoord worden door iemand, die al eens meer in Madja is geweest, met de mededeeling, „hier is baan 1". Onwillekeurig vraagt men: „waar?", want zoo ver als het oog reikt, ziet men eene alang2 vlakte, waardealang2 bijna manshoog staat. Hier en daar ziet men een scheefstaande bamboe, al of niet voorzien van manden om het nummer van de banen aan te geven en (vele van die manden ontbreken echter) ter aanduiding van de rooilijnen. Behoorlijke communicatie-paden over en tusschen de banen best*an er niet, men baggert maar door de modder en tusschen de hooge alang2 door. Moeilijker wordt het vraagstuk echter, wanneer men gaat zoeken naar opstellingsplaatsen voor schijven en schutters. De eenige oplossing is, dat men de compagnie een groot deel van de alang2 vlakte laat plattrappen (veel kostbare tijd gaat hiermede 1) Naar ik hoorde, was er op andere plaatsen geen water. Tjiteras zou heel wat gunstiger gelegen hebben met betrekking tot den afstand tot het schietterrein. 561

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1915 | | pagina 27