Vesting-Artillerie. [Juli 1915. een afwijking geeft in den niet te verwachten zin (b.v. een schot, dat bij een L. zijpost links valt), te wijzigen. In dit geval een grens aan te geven, zal wel niet mogelijk zijn. Dit dient aan het inzicht van den B.C. te worden overgelaten. Voelt deze zich hiervoor niet berekend (wat bij batterij-comman danten, die eenig zelfvertrouwen hebben, een eigenschap die toch zeer zeker bij zelfstandige vuurleiders aanwezig dient te zijn, zelden zal voorkomen) dan kan hij altijd nog de C.D. 100 meenemen. Bovenstaande beschouwingen maken er allerminst aanspraak op, voor alle mogelijke gevallen, die zich bij het schieten met één zij- post kunnen voordoen, de oplossing te hebben gegeven, overtuigd als S is van de waarheid van de zoo juiste zinsnede, die voorkomt in het voorwoord van de Oostenrijksche schietregels: „Das Schieszen vertragt nicht starre Regeln." Indien zij slechts naast den grooten stap, die door de nieuwe wijzigingen werd gedaan, het schieten met één zijpost nog een kleine schrede hebben nader gebracht tot de juiste opvatting van het hoofddoel van het schieten en dat is, om weer met de Oosten rijksche schietregels te spreken: „Schneil zur wirking zu kommen", dan hebben zij hun doel bereikt. Batoe Djadjar 7 April 1915. M. A. H. Hazen. Ie. Luit. Art. 689

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1915 | | pagina 39