Nogmaals: Kromo Buiten. [Aug. 1915. anders „beoordeelde" dan het gros der collega's, die geen Javaansch spraken of een bijzondere vaardigheid in het omgaan met Javanen bezaten. Maar ik heb wèl den volgenden indruk gekregen: voor den doorsnee-Javaan tegenover den doorsnee-officier geldt het „obéir pour eux, c'est craindre". En dat m.i. juist in tegenstelling met den Amboinees (Amboinees als verzamelnaam). Ik bedoel hier, en dit is misschien niet overbodig op te merken, met „Javaan" den tegen- woordigen, doorsnee-Javaanschen soldaat en dan niet op Java, maar op buitenbezittingen, waar voortdurend patrouillewerk voor machtsvertoon en soms ook actie tegenover een, zij 't ook in 't mij betreffende geval minderwaardigen I. V. noodig is. Van den doorsnee-Amboinees heb ik steeds met enkele woorden, die op zijn eergevoel en ambitie en niet op zijn „nationale trots" inwerkten, alles gedaan gekregen. Daar was straffen hóóge uitzondering. Den doorsnee-Javaan lieten diezelfde woorden, diezelfde inwer- kings-poging volkomen koud, behoudens dan de enkele flinke en kra nige kerels, die ik werkelijk een even warm hart toedraag als den Amboinees. Maar nogmaals, ik laat de uitzonderingen buiten be schouwing, waar zij naar mijn bescheiden meening zeer gering in aantal zijn. De Javaan en alweer ik bedoel hier niet den Javaan in het garnizoen, maar de Javaan als buitensoldaatKromo buiten— de Javaan zag ik hoogst zelden zijn „buiten-werk" verrichten met am bitie, met fut en vlotheid en vooral met Ausdauer en dat kleine tikje bravour, dat toch ook zelfs tegenover een minderwaardigen vijand niet misstaat. Bij de ouderen was het of de sleur der gewoonte, zonder veel pit, bij de jongeren de vrees voor straf óf de straf, of liever het kras aangepakt worden, die hen de hun opgelegde taak deed ver vullen. Natuurlijk alweer: excepté les exceptions. Ik wil dit gaarne met een vrij teekenend voorbeeld illustreeren, doch meen er dan op te moeten wijzen, dat deze—en vooral ook de vorige „illustraties"—slechts met enkele lijnen werden aangegeven en dan is het een vrij eenvoudig iets om die lijnen naar gansch ver schillende richtingen te vervolledigen-een uitwerking, die het beleid van den oorspronkelijken illustrator in het teeken der groene on kunde brengt. Daarom wil ik op den voorgrond stellen, dat ik nim mer begin met den Javaan achteruit te duwen; dat de brigades, zoo- 785 t

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1915 | | pagina 23