Het militair tarief No. 20 en het stelsel van enz. [Oct. 1915.
levensmiddelen plaats hebben, maar vooral, kon men er op rekenen,
dat er geen fouten zullen worden gemaakt, dan zou het stelsel van
tarief 20 inderdaad eenvoudig zijn en zou men met vrij groote
zekerheid kunnen voorspellen, dat de praktische toepassing daarvan
tot geen bijzondere moeilijkheden zou leiden.
In de praktijk zal echter niet alles van zoo'n leien dakje gaan,
als dat op papier kan worden voorgesteld. Er zullen wel eens
vivres verloren gaan, moeten worden afgekeurd, bij distributie in
andere handen komen dan waarvoor ze bestemd zijn, moeten
worden overgegeven aan andere onderdeelen en vooral er zullen
fouten worden gemaakt.
In de eerst bedoelde gevallen zal het bijzonder omslachtig zijn
de vivres, waar het om gaat, te moeten omrekenen tot de gelds
waarden daarvan, terwijl, indien men dit niet doet, de verrekening
der ontvangen vivres met de v.i. onvermijdelijk tot moeilijkheden
zal leiden.
En wat te doen als er fouten zijn gemaakt, als er belangrijke
hoeveelheden te veel of te min zijn ontvangen? Uit de gewone
vivresafrekening ziet men met een oogopslag, in welke artikelen
de fout zit. Maar hoe, als het resultaat van de berekening bij
toepassing van tarief 20 uitwijst, dat er bijv. f 100.— te veel of te
min is ontvangen? Om dan te ontdekken met welke artikelen dit
is geschied, zou er niets anders op zitten dan een vivresafrekening
van het gebruikelijke model op te maken: uit de bedragen der
geldswaarden alleen is niet te ontdekken, waardoor het verschil
is ontstaan.
Aan het vorige tarief 20 lag het beginsel ten grondslag, dat de
militair op voet van oorlog geheel voor rekening van den lande
wordt gevoed. Vastgesteld waren de maximale hoeveelheden
levensmiddelen, welke mochten worden verstrekt; werd minder
verstrekt, dan bleef dat mindere ten voordeele van den lande.
Dit is nu in zooverre veranderd, dat bij voeding volgens het nieuwe
tarief de geldswaarde der te min ontvangen vivres niet meer ten
voordeele van den lande komt, maar in den vorm van geld ten
voordeele van den man. Dit zal niet alleen ten gevolge kunnen heb
ben, dat er te veel wordt gestreefd naar bezuiniging op de voeding,
maar bovendien aanleiding kunnen geven tot haken en oogen tus-
schen militairen van verschillende compagnieën, bij eenzelfde com-
1019
I. M. T. 1915. 66.
