Onze Mitrailleur-Schutters en hunne Schietopleiding. [Dec. 1915. Nog rijst voor mij de vraag, of de in punt 21 besproken richt- oefeningen met behulp van een driehoek met steel, dienende ter beoordeeling van den graad van geoefendheid in het richten, niet zeer goed gebruikt konden worden als ééne der voor de proef voor richters 1ste klasse voorgeschreven oeFeningen. De voorlaatste alinea van dit punt had met eenige uitbreiding duidelijker kunnen aangeven, tot welke gevolgtrekking de ligging van de 3 punten aanleiding geeft (korrel klemmen, fijn en grof korrel gebruiken), omdat de invloeden van een hoogte-en breedte front zoo zeer verschillen, zooals punt'26 ook aangeeft. Punt 22 behandelt de lichaamshouding tijdens het vuren. In de laatste alinea wordt gezegd: „In zittende houding „kunnen" de bovenarmen op de knieën steunen." Mijne ondervinding is, dat de armen op de kn'eën „moeten" steunen, om mitrailleur en lichaam tot één geheel te maken. Om de stabiliteit van den mitrailleur grooter te maken zag ik wel, dat de schutters de beenen op de verbindingsstangen legden. Of deze houding gemakkelijk is, valt te betwijfelen. In ieder geval wijst het doen van den schutter er op, dat deze voelt dat de stabiliteit van den mitrailleur wel beter kon zijn. Punt 28 e.v. behandelen de oefeningen met de panoramaschijf. Voor mij hebben die oefeningen weinig practisch nut. De daarvoor gebruikte tijd kon nuttiger besteed worden voor de oefeningen in het terrein, in punt 23 vermeld, op daar opgestelde schijven, of op zich daarin bewegende troepen, welke verschillende formaties ver- toonen. In de nabijheid van het kampement is meestal wel een terrein te vinden, waar de noodige schijven bij een kampongman gereed kunnen worden gehouden, zoodat heen en weer sjouwen van schij ven uit het kampement niet noodig is. Eenvoudige, van bamboe vervaardigde inrichtingen voor het doen opkomen en weer doen verdwijnen van de verschillende schijvensoor- ten, kunnen dan zonder bezwaar van uit een kampongrand, eene waterleiding of van achter een galangan worden bediend. Door het vertoonen van en richten op doelen, die een gevechts moment voorstellen, b.v. het maken van een sprong door vijandelijke infanterie, wordt eene voorbereiding verkregen voor de naderhand met scherp te schieten oefeningen, terwijl tevens oefeningen in het meten en schatten van den afstand gehouden kunnen worden. 1191

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1915 | | pagina 43