Dec. 1915.] Afstandsrit Batavia- Tjimahi op 20 en 21 Nov. 1915. werd beslist, dat de Sandelhouthengst en GOOD Luck van verdere mededinging zouden afzien. Slechts 2 der deelnemers, n. 1. de Luitenants van Driest en Ben jamins, verkozen van den maannacht gebruik te maken, de lucht was trouwens niet geheel helder, en verlieten Buitenzorg ten 12 uur en 12.50 v. m. De ritmeester van Riemsdijk en Luitenant Thomson vertrokken gezamenlijk ten 5.03 v. m. Te Tjimahi waren de paardenarts le kl. A. E. Ten Broeke en de Kapitein G.J. Pitlo zoo welwillend tijd van aankomst aan de we- danaan te Tjimahi, eindpunt van den rit, op te nemen, benevens temperatuur, pols en ademhaling, bij aankomst te Vi uur na dien, terwijl door de zorg van de Hippische Sportvereeniging aldaar de eerste lafenis gereed stond. Nadat de jury 's anderen daags mocht constateeren, dat de prijs toekenning kon geschieden naar de gemaakte tijden, had de prijsuit- deeling ten 11 uur v. m. in de sociëteit te Tjimahi plaats. Het Be stuur dier sociëteit gaf ter eere van deze belangrijke hippische sport prestatie een matinée, waarbij tal van dames en heeren van hunne belangstelling blijk gaven. De le prijs werd toegekend aan Luitenant F. C. Thomson, die den afstand Buitenzorg—Tjimahi had afgelegd in 9 uur 32 minuten. Queen was in schitterende conditie binnengekomen en vertoonde voor de jury niet de minste sporen van haar daags te voren ver richten arbeid; zij toonde zich nog even frisch als bij hare keuring te Buitenzorg, al was haar buiklijn ietwat rechter. Een woord van hulde is hier niet misplaatst aan den ruiter voor de wijze, waarop hij zijn paard voor dezen zwaren rit heeft weten voor te bereiden en dezen gereden heeft. Ruiter en paard hadden den gemaakten tijd nog kunnen verbeteren, ware het niet, dat Luitenant Thomson uit de tijden van anderen, die hem aan de controlepos ten waren voorgeweest, kon opmaken, dat daartoe geen noodzake lijkheid bestond. 2e prijswinner was Luitenant Benjamins met een tijd van 10 uur 39 minuten. Dezen ruiter was het ongeval overkomen bij het afgaloppeeren van een helling over den kop te gaan. Ofschoon zelf daarbij geblesseerd aan het been, hetgeen hem het loopen belette, terwijl hem nog circa 2/3 van den weg voor den boeg lag, wist zijn energie hem op een paard, dat voortdurend aan- 1208

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1915 | | pagina 66