Dec. 1915.]
Uit de Practijk.
die drank volstrekt niet lekker, maar drinkt, omdat het hem opge
drongen wordt, mede en dan nog wel waarschijnlijk 50 Gr. in één
teug.
Een van de nadeelige gevolgen van dien drank openbaart zich
direct. Hij wordt sufferig en daarna slaperig. Moet die man op
wacht trekken, dan valt hij, ook doordat hij erg vermoeid is, veel
spoediger in slaap dan, als hij het vocht niet genomen had. Ware
er dus dien nacht iets gebeurd en was de patrouille door den vijand
verontrust, dan kon, al had er al niet een overval plaats gehad,
de patrouille-commandant slechts beschikken over een gedeelte
minderwaardige soldaten.
Maar stel, dat na eenigen tijd de regen ophield, dat er ten slotte
nog gelegenheid ware geweest om te kooken, dan is het gevolg
van het jeneverdrinken, dat de man geen honger heeft, zijn eten
laat staan en daardoor slap is en wederom minderwaardig. En voor
deze minderwaardigheid is de patrouille-commandant voor een deel
aansprakelijk.
Het leerboek van J. C. Boon heb ik niet ter mijner beschikking,
maar in den aangehaalden zin wordt in het algemeen gesproken
en men moet niet verwarren, dat in Indië 2 soorten van soldaten
zijn, te weten: Europeanen en Inlanders en wat voor de eene
rubriek geldt, behoeft daarom nog niet voor de andere te gelden.
Het doel van het schrijven van deze regelen was dus: ten eerste
om te doen uitKomen, dat, al zijn er doctoren, die het met den
schrijver eens zijn, er ook andere zijn, die het verstrekken van het
ration jenever aan de Inlanders verkeerd vinden, en ten tweede
om te trachten te voorkomen, dat de bepalingen gewijzigd worden.
Batavia, 17 November 1915,
Dr. A.J. Salm.
Oiier de Scherpschullersproel.
Onder bovengenoemden titel doet Alif in de Septemberaflevering
van het I. M. T. met een voorbeeld uitkomen, hoeveel zuiverder ge
schoten wordt, wanneer de schutter niet aan tijd gebonden is en
concludeert daaruit de wenschelijkheid tot de oude schietmethode
terug te keeren. Onbewust ontzenuwt Alif echter een van de be
zwaren tegen de nieuwe methode, n. 1. dat deze het juiste richten
verwaarloost; immers de juist-snelle-aanslagschutters bleken tevens
goede juistheidsschutters te zijn.
Trouwens, het is een flauw kunstje om bij kalm richten een be-
trekklijk goed gericht schot af te geven. De oude methode beijver
de zich, de juisheid zoo hoog mogelijk op te voeren, een prutserij,
die op het gevechtsveld toch niet tot haar recht komt. Een derge-
1216
