Dec. 1915.] Overzicht van eenige Buitenlandsche Tijdschriften.
„Im weiteren wurde versucht mit fahrbaren Militar-Funkenstationen
zu arbeiten. Diese haben jedoch wegen zu groszer Unsicherheit
bei der Uebermittlung der Telegramme den gehegten Erwartungen
nicht entsprochen.
Im allgemeinen bediente man sich des Fernsprechers nur auf
Entfernungen von 50-60 km. und zog auch sonst die Telegraphen-
verbindungen vor".
Zeer lezenswaard is het artikel „Aus dem Krieg für den Krieg".
De schrijver bespreekt eerst den stellingoorlog, die tot voor kort
nog zoo algemeen veracht was. Hij zegt, dat geen der partijen het
er op wagen durft het reculer pour mieux sauter toe te passen.
Louter uit vrees onder den voet geloopen te worden, durft geen
van beiden den ander den rug toekeeren, we'licht ligt nog voor
geruimen tijd elk heil in de schop en in het prikkeldraad.
Over die schop de volgende aanhaling:
„Anfanglich bequemten sich die Krieger.nur sehr widerwillig dazu,
Spaten und Pickel zu handhaben. „Die meisten sahen den Zweck
des Emgrabens nicht ein," erzahlt ein Offizier. „Aber jetzt sucht
sich jeder einen Spaten zu ergattern, wenn er auch schwer zu tra
gen ist".
Hoofdbescherming voor de schutters in de loopgraven is nood
zakelijk, anders loopt men alle kans, dat zij het hoofd niet boven
de loopgraaf durven te steken en het geweer schuin in de lucht
afschieten.
Groote steenen leveren uitmuntende hoofddekking (dit was trouwens
reeds uit den Boerenoorlog bekend, -ij-).
Van gerichte, regelmatige sprongen eener tirailleurlinie is geen
sprake meer, zigzagsgewijze gaan telkens kleine groepjes vooruit,
dan wel van kleine afdeelingen, b v. sectiën, stormt alles tegelijk
naar voren zonder op richting te letten; dus ieder loopt zoo hard,
als hij kan.
Reeds in den Balkanoorlog deed zich een en ander voor, hier
door werd de bestrijding van den aanval zeer moeielijk; van een
eigenlijke tirailleurlinie is alleen sprake in de vuurstellingen en dan
nog is zij zeer onregelmatig en nadert slechts zoo ver de linie, als
voor het richtig gebruik van het geweer noodig is, waardoor natuur
lijk de vuurleiding zeer moeilijk wordt.
Het artikel wordt vervolgd.
Mede zij de aandacht gevestigd op het vervolg van het artikel
„Der strategische und taktische Schwerpunkt in der Kriegführung"
(zie I.M.T., Juli blz. 761).
In dit vervolg bespreekt de schrijver in het kort eenige schitte
rende voorbeelden der Krijgsgeschiedenis.
Frederik de Groote zocht als regel het zwaartepunt in het wer
ken op de terugtochtslijn door een flankaanval, zoowel om den
1238
