Overzicht van benige Buitenlandschë Tijdschriften. [Jan. 1916.
Rohne behandelt nu meerdere kenmerkende verschillen tusschen
„flach" en ..steilfeuer", b. v. bij vergrooting van de elevatie, betref
fende de snelheid van het projectiel, bij het beschieten van nade
rende of zich verwijderende doelen, betreffende de vluchttijden en
spreiding, eindsnelheden, doorslagkracht en trefkans.
Wat de snelheid aangaat, zij hier vermeid, dat bij groote elevatie
het projectiel op een gegeven moment slechts een betrekkelijk ge
ringe snelheid, dus geringe levende kracht bezit. Een loodrecht
naar boven afgeschoten geweerkogel bereikt b.v. een stijghoogte
van 2600 M., alsdan is de snelheid 0 geworden, doch reeds op
2000 M. is de snelheid nauwelijks 100 M. en heeft onvoldoende
levende kracht om een mensch buiten gevecht te stellen. Wordt
met een elevatie kleiner dan 90°, een doel op 2C00 M. hoogte be
reikt, dan zijn snelheid en levende kracht natuurlijk nog kleiner.
Van belang is vooral nog het volgende:
Moet met vlakbaanvuur een snel naderend doel beschoten worden,
dan moet hiermede slechts rekening gehouden worden door een,
met de wijziging in afstand overeenkomstige, elevatiewijziging;
beweegt het doel zich op groote hoogte en moet het met steilvuur
beschoten worden, dan verandert niet alleen de afstand, doch vooral
de terreinhoek en deze in zoodanige mate, dat zeer belangrijke
elevatiewijzigingen noodig zijn en wel des te grooter, naarmate de
vlieghoogte en de bewegingssnelheid grooter zijn.
Bij het beschieten van doelen in steilvuur, waarbij het doel in
den stijgenden tak (ten opzichte van den mondingshorizon) getroffen
wordt, is de baan veel gestrekker dan bij het beschieten van doelen
gelegen in den mondingshorizon, zoodat kleine fouten in de vizier
stelling weinig invloed hebben.
Met deze gestrekte baan hangt ook samen het verschijnsel, dat
de derivatie bij het schieten tegen hoog gelegen doelen veel kleiner
is, dan bij het schieten tegen doelen in den mondingshorizon.
De Generaal von Richter betoogt in een artikel „Zur Verluststa-
tistik," dat bedoelde statistieken altijd zeer onzuiver zijn, omdat de
doodsoorzaak van velen niet wordt vastgesteld:
„Bei Gefallenen wird die Todesursache rneist nicht festgestellt.
Sie müssen schnell beerdigt oder verbrannt werden, nachüem der
eingetretene Tod festgestellt ist. Zur Ermiltelung seiner Ursache
bleibt keine Zeit. In diesenr Kriege ist es aber schon mehrfacB,
vorgekominen, dass auf die Gefallenen überhaupt keine Rücksicljt
genommen wurde, sei es, dass man dem Gegner eine Annaherung
an die eigene Stellung und die damit verbundene Möglichkeit,
wichtige Feststellungen zu machen, nicht einraumen wollte, sei es,
dass man damit rechnete, dem Feinde durch den Verwesungsgeruch
der in der Nahe seiner Anlagen liegenden Leichen den Aufenthalt
daselbst unmöglich machen zu können".
107
