Juli 1916.] Terreinvoorstelling op kaarten.
Stelt men zich een berg voor in zijn meest eenvoudigen vorm,
d i, een rechten kegel, en denkt men zich deze gesneden door
eenige horizontale vlakken op gelijke afstanden van elkaar verwij
derd, dan snijden die denkbeeldige vlakken het kegeloppervlak
volgens cirkels, welke evenwijdig aan het horizontale vlak loopende,
zich daarop projecteeren in hunne ware gedaante. Het punt T'
(fig. 1) is de projectie van het gemeenschappelijk middelpunt van
deze projectiën. Wanneer de afstand bekend is van de denk
beeldige horizontale snijdingsvlakken, is uit de horizontale projecties
hunner doorsneden een denkbeeld te vormen omtrent den vorm
van het voorgestelde terreingedeelfe.
Bij een scheeven kegelvormigen berg (fig. 2) doen zich de denk
beeldige horizontale snijdingsvlakken met het kegeloppervlak voor
als uitmiddelpuntige cirkels. Bij de steile heliing T.B. liggen de
projectiën dichter bij elkaar dan bij de minder steile helling T. C.
Geheel op dezelfde wijze kan ook de vorm van een onregelmatigen
berg voorgesteld worden door de doorsneden van horizontale snij
dingsvlakken met de berghellingen op het platte vlak te projectee
ren. De projectiën zouden doorsnede- of trancheprojectiën genoemd
moeten worden, kortheidshalve spreekt men van tranches of ook
wel van hoogte- niveaulijnen (2), omdat alle punten van dezelfde
doorsnede op de (het)zelfde bekende hoogte (niveau) zijn gelegen.
1) „Quel que fut le nombre des points de la surface d'un terrain que
Ton projetat sur un plan, on n'aurait jamais qu'une idee tres imparfaite
de la forme qu'affecte cette surface, si ces points étaient pris isolément;
mais en concevant une série de plans hórizontaux équidistans et en grand
nombre, leurs intersections avec la surface du terrain produisent une
multitude de courbes, qui, étant projetées orthogonalement sur l'un des
plans secans sont trés propres a peindre les inflexions et les inregulari-
tés du terrain et a faire juger si une pente est plus qu moins rapide
qu'une autre.
Puissant. Traité de topographic, d'arpentage et de nivellement (oude
spelling).
2) Die wichtigste Niveaulinie der Erdoberflache haben die Karten sclion
den altesten Zeiten verzeiclinetdie Uferlinie des Meeres (den Kiisten-
umriss), die sofort alle Teile der festen Erdrinde von positiver und nega-
tiver Höhe iiber bezw. unter dem Meeresspiegel trcnnt.
H. Wagner.
712
