Terreinvoorstelling op kaarten. [Juli 1916.
eerste bestaat in de opneming van een door markante punten ge
geven terreingeraamte, de laatste in de beoordeeling van de terrein-
vormen en de voorstelling hiervan door teekenvaardigheid. Hoe
grooter de bedrevenheid van den topograaf is, des te kleiner zal
het aantal vaste punten zijn, dat hij noodig heeft om zijn terrein
beeld te ontwerpen en zooveel te meer natuurgetrouw zal het zijn
in vergelijking met de voorstelling, die door een beginner gegeven
wordt.
Von Zglinicki (later kolonel en chef van de kartographische
afdeeling van de Pruisische „Landesaufnahme") acht het zeer drin
gend noodig, dat de voorstelling van het terrein niet naar bepaalde
standaardmodellen (schablonenhaft) mag geschieden, maar oordeel
kundig doordacht moet zijn en teekent verder aan, dat de te berei
ken resultaten in nauw verband staan met den natuurlijken aanleg
en het artistieke kunnen van eiken topograaf op zich zelf.
Teneinde het voorstellingsvermogen bij de kaartenstudie te hulp
te komen, verdient het aanbeveling de terreinteekening in ver
schillende richtingen te snijden door verticale vlakken en de doorsne
den te construeeren, eerst door middel van teekening en vervolgens
slechts in gedachte.
De kromme lijn, volgens welke het terrein door een verticaal vlak
gesneden wordt, is voldoende nauwkeurig in teekening te brengen,
wanneer de punten bekend zijn, waarin de horizontale doorsneden
door het verticale vlak gesneden worden. De vereeniging van die
1) Das Profil oder die Aufrisszeichnung ist ein leicht herzustellendes,
wertvolles Hilfsmittel zur Auffassung des Reliefs der Erdoberflache, indem
es langs der betreffenden Vertikalschnitte sowohl Höhen wie Böschungs-
verhaltnisse, mithin die gesammte Reliefgestaltso ins einzelne gehend Oder
so stark generalisiert als man wünscht aufs kleinste zu veranschaulichen
vermag.
R. Lehmann. Vorlesungen iiber Hilfsmittel und Methode des geo-
graphischen Unterrichts.
725
