Uit de Practijk.
[Juli 1916.
Gelijkheid geuienscht door h.
Met instemming las ik in het Meinummer onder de rubriek „Uit
de Praktijk" het stukje met bovenstaanden titel. Zeker, ik ben het
volkomen eens met den schrijver, waar deze gelijkheid gebracht
wil hebben in de opvattingen omtrent verband houden, i. c. met
de voorhoede. Er zullen wel meer collega's de vertwijfeling nabij
geweest zijn, als zij zagen, dat niettegenstaande de meest elementaire
theorieën, tientallen malen gehouden, het succes met verband houden
behaald, nog nihil is, v.n. door het telkens aankomen van nieuwe
manschappen met andere (of geenmethoden Ook zag ik eens
een hoofdofficier als commt. van de hoofdmacht tot wanhoop ge
dreven, omdat de verbindingsrotten naar de voorhoede hem niet
begrepen, daar zij tot een ander korps behoorden dan het zijne, dat
niet vooraan liep, en een andere wijze van verband houden hadden
geleerd.
Deze en meer dergelijke voorvallen hebben ook mij tot een voor
stander gemaakt van regeling in het V. V. van dezen belangrijken
dienst, dus van noodgedwongen beperking der hierin gelaten vrij
heid. Echter ben ik het niet eens met de methode, die L. aangeeft,
en meen ik daarop te moeten wijzen, daar die methode n m m. in
strijd is met het V. V.
L. wil de verbindingsrotten (verb, r.) tusschen voortroep en spits
beschouwen als een onderdeel van de spits en hen de snelheid van
de spits laten volgen, dus z. g. de afstanden van voren naar achte
ren laten bewaren. (Noot onderaan bldz. 532, le. al.) Dit is in strijd
met punt 190 V.V. waarin aangegeven staat, dat kleinere atdeelingen
als regel zich tot het bewaren der afstanden zullen regelen naar
de grootere.
En hoe zal de spitscommt. dan zijn afstand kunnen beoordeelen,
als de voorste verbindingsrotten, de eenige die hij als regel ziet,
steeds hun afstanden onderling en tot de spits^onveranderd houden,
zooals L. wil, en bij het te klein worden van den afstand spits -
voortroep slechts de achterste verb. r. bij de voortroep aansluiten?
Neen, de verb, r., afkomstig van en behoorende tot den voortroep,
houden hunnen afstand van achteren naar voren. Wordt nu de
afstand voortroep - spits te klein, dan ziet de persoon, die voor dien
afstand verantwoordelijk is, d. i. de spitsct., dat dadelijk, daar er
één of meer verb. r. tegen zijn spits zijn opgesloten. Wordt de
1) Dit is logisch, want men kan geen ongestoorden marsch van de
hoofdmacht bewerken, wanneer voortroep en hoofdtroep telkens halt zou
den moeten houden ten einde de te klein geworden afstanden, onderling
en tot de spits, te herstellende afstand voorhoede hoofdmacht zou
zoodoende langzamerhand kleiner worden dan met de veiligheid der
laatste overeen te brengen is.
779
