Aug. 1316.] Terrein voorstelling op kaarten. hevenheid hooger of lager was dan eene andere in den omtrek, omtrent de hoegrootheid der hellingen gaf de voorstelling geen licht en dit was voor een richtig gebruik der verschillende wapens een zeer groot nadeel. Om hieraan eenigszins tegemoet te komen gaf de koning nader order „die Orte wo er nicht hin könne durch einen Klecks zu bezeichnen", waardoor de majoor-ingenieur L. Mueller op het denkbeeld kwam de tot nu toe slechts voor de grootere hoogte geeischte donkerder wordende tint der teekening ook te benutten voor het aangeven der meerdere steilheid. In dit verband onderscheidde hij negen gradaties: „sanft, flach, prall, stark geneigt, steil, jah, schroff, senkrechte en überhangende Wand", die door eene opvolgend donkerder tint werden weergegeven. Op het eerste gezicht lijkt deze methode eene schrede voorwaarts, bij na der inzicht is dit echter niet het geval. De beoordeeling der gra daties werd toch geheel overgelaten aan de subjectieve opvatting van den teekenaar, bovendien was de methode in tegenspraak met zich z< lve, want daar werd vast gehouden aan den eisch om de hoogste en domineerende punten duidelijk aan te geven, moesten meermalen ook verhevenheden onder eene geringe helling als steile vormen worden weergegeven. Mueller's idéé om de arceeringen tegelijkertijd te benutten èn voor het aangeven der helling èn voor het uitdrukken der hoogte wordt later teruggevonden in Frankrijk, waar ten tijde van het consulaat de geographische ingenieur Martinel en andere topo- giafen dit probleem trachten op te lossen. Terwijl een anonieme schrijver in analogie met het door den Franschen generaal Graaf d'Hérouville reeds in 1771 aanbevolen systeem: „de grootte der hellingen in verband met de begaanbaar heid door voetgangers, ruiters en voertuigen door strepen onder bijvoeging van een P, S. of T. tot uitdrukking te brengen," het ge brek van de voorstelling van Mueller trachtte te ondervangen door de hoogte der hellingen door de lengte der strepen, de graad door vier streepsterkten (begaanbaarheid voor Infanterie, cavalerie, licht en zwaar geschut) aan te geven, had Mueller zelf zijne methode verbeterd. Hij liet, zooals reeds in Saksen geschiedde, de nuancee ring met betrekking tot de hoogte geheel vervallen en streefde er uitsluitend naar, aan het weergeven der hellingen meer eenheid en 1) Première, seconde, troisième classe, 838

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1916 | | pagina 40